Hayal beni deniz kıyısının tutsak bakışlarına sürükler..
Sizler kaybolursunuz birer birer..
yolda yürürken bir parça sakız kaçar nefes boruma..
sizler gibi..
lakin kaybolmadan..
Balet,
Kırık serçe parmağı üzerinde doğrultmaya çalışıyor sevinçlerini
Fondan tiz sesli kadın..
Tüm abesliklerin ötesinde eritiyor işitilerimizi
Sahne
Kırık cam bardakların annemin kınalı saçlarına dolanmış hali
Damla damla düşüyorum ellerinden
Önce gözlerim değiyor toprağa
Toprakta yumuşaklığını arıyorum
Bulamıyorum
Seni Severken ben,
Değemediklerimin hayalini hiç kurmadım
Tınıların vardı
Geceme yeten..
Öfke nöbetlerinde
Gelmeseydin,
gözyaşları böylesi işlemezdi belki yüreğime
güneşin
tutmazdı ellerim özlemle bir gülü
bile bile acıtacağını
Biliyorum..
Birazdan kalmam..
Biterim..
İki adım öteme düşer ışık
Ay diye yakamozlu suyundan içerim..
gidişlerini biriktirdim şimdi
geri getirişlerimi her defasında
tek tek gömdüm girdaplarını
diri diri..
ellerini koydum
ürkek
Çok düşünme,
Bırak kusurun ayrıntılarda kalsın
Ağsın karanlık suları sabah öncesi sıkkınlığının
Güne doğ
Güneşe ban ekmeğini
Azığında bir tas tuzlu su olsun
aynı sofranın aç çocuklarıyız hepimiz
aynı hazan mevsiminin sararmış yaprakları
ve aynı arnavut kaldırımının farklı taşları
yok birbirimizden ayrımız
aynıyız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!