Bana öyle kaşlarını çatmasan
Bir kere yüzüme gülsen ne olur
Bu sözlerimi yabana atmasan
Bir kere kadrimi bilsen ne olur
Sen de benim gibi sevsen ne olur
Ve gözlerin gelir aklıma
gecenin en karanlık anında
düşersin içime, için için
bir acı rüzgâr eser o an kalbimde
efkârı temiz
Seni nasıl sevdiğimi anlatamam
bir kelebek misali yüreğim
yazılmamış şiir, söylenmemiş söz gibiyim
ne zaman aklıma düşsen
sanki gözlerimden geçer yağmurlar
Seninle gün bir başka doğuyor
Dar gelse de dünya gözüme
Sığmasam da sokaklara
Gökyüzü daha geniş ve daha yakın mesela.
Mevsim sanki güz değil
Gözlerim eylül
Sözlerim sonbahar
Duy sesimi
Sensiz bir kuru yaprağa döndüm yar
Ağladıkça yalnızım
Ağladıkça ıssız
Her gün aynı duyguyla uyanıyorum;
Hiç unutamayacakmış gibi.
Aslında hatırlamıyorum duadan ötesini.
İsyana söz düşmesin diye de,
Sildim gözyaşımın gerisini.
Yüzüne her baktığımda
İçim yerinden oynuyor
Kalbimin sesini duyuyorum kulaklarımda
Sanki bir şeyler kopuyor bedenimden
Gücümü kaybettiren bir şeyler
Kaldığım yerden devam hayata
Nerde kalmıştım?
Bir eylül akşamında
Güzel şarkıydı be..
Ama vakti geçti
Takvim ekimi gösteriyor baktım da
Yâr kendimden saklarım
Kimselere soramam seni
Tek gönlümü yoklarım
Kimselerde bulamam seni
Sesinde sesimi buluyorum
Sesinde sessizliğimi
Gel de sor dediğim kimsesizliğimi
Ucu aşka dokunan sensizliğimi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!