Uykularım bölünür
Yüzün düşer gözlerime
Hüzün düşer
Bir gün elbet aralanır kirpiklerim
Geceler ağır
Geceler acımı duymayacak kadar sağır
Karanlığın dibine vurup
Varılmıyor sabahlara
Öyle kolay varılmıyor
Bu şehirde sen varsın
Sen varsın bu şehirde
Ellerin
Gözlerin
Kumsalında izlerin
Gözlerin
Baharda açan çiçek
Bir kere değse gözlerime
Dünyanın rengi değişecek
Değişecek rüzgârın yönü
Bakışı su gibi
Gülüşü şerbet
Bu nasıl aşk Ya Rab
Nasıl muhabbet
Görmelere bir an doyamıyorum
Sevdan en güzel hatıra;
maziden bana kalan
ömrümce yaşayacak içimde buna inan
sensiz de geçse yıllar
tükenmiş olsa da zaman
Sen içimde gülistandın
Sevgim güllerin rengi
Uğruna sararıp
Solan ben oldum
Öyle ki
Yüreğimde taşa döndü sızım
yaram da sen oldun, yaralayanım da
nasıl kıydın bana böyle be insafsızım?
dünlerin yüzünde kaldı o gülen yanım
ağladı senden sonra, ağladı her ânım
Sevdiğim şehir gibisin
Her yerde senin yüzün
Gecesi yok gündüzün
Gün seninle aydınlık
Seninle tasasız
Sevmek bazen
dinlediğin bir şarkı yaşamaktan bahseden
ve bir yaz akşamında kucaklamak güneşi
gün doğmayacağını bile bile.
Sevmek bazen




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!