Bana yüreğini bırakıp gitti
Küçücük ellerime sığmayan
Ellerim ki bir tek ona aitti
Bana yüreğini bırakıp gitti
Ateş rengi, kor rengi
Alevinde aşkının sıcaklığı
Yetmez mi yâr bir ömür özleminle yandığım
Hasret imtihanıyla yıllardır sınandığım
Gözümde gözlerinin izlerini ararken
Gözyaşımın yanında hep adını andığım
Sana her baktığımda
Bir çiçek tomurcuklanır gözlerimin içinde
Ve büyür gözbebeklerim
Değişir dünyanın rengi
Karışır kalır gördüklerim.
Yaşadığım şehirsin sen
Köşe bucak her yanını sevdiğim
Gökse gök, denizse deniz
Bir huzur ki mavisinde
Kıyısına oturup dinlendiğim.
Seni gördüğüm andan beri
İçim yerinden oynamış gibi
Bir başka çarpıyor kalbim
Kuşların göçü varmış gibi
Bırak aşkı sevdayı
Bir kış sabahı yollara düşmüş
Nefesi dişlerine vuran babanın
İçindeki ayazı yaz
Sen of dedikçe ben ağlarım
gözyaşım acıma az kalır
yüreğim dağılır ardından
aklım sende
fikrim sende
özüm sende
Ne zaman kapısının önünden geçsem
garip bir telaş düşerdi gözlerimin içine
eksiksiz bir titreme sarardı dört yanımı
sevda yüklü baharlar şöyle dursun
yaz sıcağı bir heyecan duyardım
Sen gittikten sonra
Yüreğimin alev alan yanına bıraktım aşkı
Geriye kalan külüydüm ben
Üfledikçe savrulan
Bu yüzdendi rüzgârlardan korkmam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!