Aliş Gülden Şiirleri - Şair Aliş Gülden

evvel zaman içinde
kutsal başkent ötükenden çıkmışız yola
yedibin yıldır anadolu’da vermişiz mola

yaylak ve kışlak hayatlarıyla
konup göçmüşüz bir o yana bir bu yana

aylin
ne sadık köpeğin var aylin
hangi yalı yedirdin
hangi malı verdin
ne sadık köpeğin var aylin
yat deyince yatıyor

MARABANIN ALIN TERİ

cılalı,kalaylı ağa tepsilerinde
bırak yemek yemeyi
ağaların ekmeğinde
marabanın alın teri maya olur

CÜZDANMI -VİCDANMI?

ömrümüzün hırsızı
günü hesap etmez
yapılanlar kitaba sığmaz
kulaklar sağır vicdanlar duymaz

odun kıymığı değil
ciğerimi yontan
yerde yatıyor yüzün koyu
dağ gibi adam

kan akıyor kan

kurşun çiçek dinlemez öldürür yavrum
at elinden silahı
şeytan doldurur yavrum
soğuk rüzgar gül demez
soldurur yavrum

NAZLI BAYRAĞIM

yeter
esaret altında kalan
ruhumuzu karanlık dehlizlerden çıkarmak için
yüz yıllık uykudan uyanmak için

o mehmetçiktir
mehmetçikse marifettir
marifetmi sanki,
aşk şiirleri yazmak,
ipliği iğneye
kırk metre öteden saplamak.

keşke
Keşkeler
yenilgiler üzüntüler öfkeler
korkular kaygılar
hastalıklı ruhlarının takıntısıdır
bastırılmış duygularının uzantısıdır keşkeler

oy benim güzel annem
kayıtsız,kaygısız,
dam üstünde yattığımız,
günler yok artık,
bir bağ evinde,
bağ asması dibinde,