Ali Türkmen Şiirleri - Şair Ali Türkmen

Gözlerin gönlüme demir atınca
Başka bir ummana açılmaz oldum
Bindiğim gemiyi ben sende yaktım
Kaldım ortalıkta gidemez oldum

Duygularım aklıma kilit vurunca

Eğer bir gün yürürse gölgeler yüzüne
Hatırla mevsimleri bil ki sonbahardasın
İnerse bulutlar perde perde gözlerine
Deniz köpüğü gözlerin dalgalanmasın

Gözlerindi beni aşkın zindanına düşüren

Mahvolan hayatımın cellâdıydı gözlerin
Bir yangına kıvılcımdı ilk alevdi gözlerin
Yar o ilk bakışın, götürmüştü bir şeyleri özümden
O ilk bakışın yok mu silinmiyor gözümden
Artık aşkın benim için kaçınılmaz bir sondu
O büyülü gözlerin, acımasız bir vurgundu

Kim bilir kaç şiir gizlidir
Gözlerinin ardında
Ben hep seni anlatırım
Gözlerin ufkuma doğduğunda
Gözlerin cihanda tüm güzelliklerin
Gözlerin bende mevsimlerin özetidir

Söylesem zulüm, söylemesem ölüm
Sunduğum sevgiydi tattığım zulüm
Sinem alev aldı yanıyor özüm
Anlatsam derdimi dinler misin be gülüm

Düştüğüm sevdanın diğer adı zulüm

Gözlerinden içtim aşk şarabını
Sarhoş olup dolaşmak kolay mı bana
İnsan böyle vurur mu hiç cananını
Bakışların zehir mi şerbet mi bana

Seninle düştüm şu aşkın belasına

Hasret iki hece her dem yüreğimde
Çekeceğim aldırmadan geçen senelere
Sensizlik bu dünyada bir işkence bir çile
Avunurum gecelerime doğan hayalinle

İple çektim geceleri güneş bile darıldı

Acımadan harcadın senli günlerimi
Kaybolan yıllarım hatıran olsun
Bir kör kurşunla vurdun dünlerimi
Sağ kalan aşkın hatıran olsun

Sen bu aşkın sonunu düşünmedin ki

Sızlarsa sol yanın, yanarsa için
Ağlamak gelirse içinden, için için
Kısılırda titrer, çıkmazsa sesin
Elin vicdanında, hatırla beni

Bir kırgın, bir içli, bir türkü sesi

Bundan böyle sevdiğim değilsin gayri
Verdiğim sevgiyi almaya geldim
Sayende harcadığım ömrü hayatın
Mazinin hesabını sormaya geldim

Sekiz yılın özlemidir sana yazdığım