Doğdum, hüzün
Çocukluğum, hüzün
Gençliğim, hüzün
Hayatım, hüzün
Geçti ömrüm hicranla
Geride kocaman bir hiç
Ben çocuktum bir zamanlar
O zamanlar can erikler daha lezizdi
Ekmeğin arasındaki kuru soğanlar
Şimdiki kebaplara eşdeğerdi
Yürümek, koşmak ayrı bir zevkti
Ayrılık yaman kelime, dil dönmez tarife
Kelimeler sığmaz kitaplara
Yakıyor beni kor alev gibi
Bağrımı deliyor kızgın demir gibi
Ben yalnızım, ben yalnızım
Haykır dünyaya bebeğim
''Savaş istemiyorum ''diye
Anlat bakışlarınla
Petrolün her şey olmadığını
Birlikte haykıralım, hep birlikte
Eski günlerde her şey güzeldi, lezzetliydi,
Şimdi tat tuz kalmadı artık hiçbir şeyde,
Artık ben mi yabancılaştım yoksa sen mi?
Sevgi, saygı ve aşk yokmuş ki aramızda
Mecburiyetler olmasa, mecbur kalmasan
Gurbette yollar gözler hep hasret yüklü
Rüzgârın uğultusu özlem ile hasreti söyler
Anamın babamın selamları sitem yüklü
Burada tanıdıklar da hep yaban söyler
Selamlar da yabancı gelir gurbet ellerde
Vefa kitapların tozlu yapraklarında kalmış
Tüm değerler bir bir tedavülden kalkmış
Kalpler artık sevmekten bıkmış usanmış
Gözyaşları artık gözlerden utanır olmuş
İnsanlık her yönden artık kaldı sınıfta
Yoruldum artık tüm yalanlardan
Seviyeli seviyesiz kahkahalardan
Sonu gelmeyen dipsiz bir kuyu
Adını koymuşlar mutluluk oyunu
Dışı hep şen şakrak olsa da
Yüce dağlar da puslanmış göstermiyor
Eğrilerle doğrular karışmış seçilmiyor
Yüreklerin ışıltısı dağıtmaya yetmiyor
Gönül sesi ayrı, yârin dili ayrı söylüyor
Sevgiler kayıp gitmiş veremez elleri
Sevgili yürüdü gitti,kaybettim sandım
Halbuki o hiç gelmemiş ki, ben aldandım
Gözlerimin yaşları akıp gitti,ben yandım
Yüreğimin yaraları kanıyor,ben ise öldüm
Kader bu isyan etmek ne haddime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!