Yalnızlık kimsesi olmamak derler,
Yoksa yalnızlık, kimse olmamak mıdır?
Bilmem ki, belki de yalnızlık boyut farkıdır
Hani derler ya mantalite farkı, bu o olmalı,
Garip bir dünya içinde gariplikler komedyası
Gecenin ıslak soğuk mırıltıları
Çiğ taneleri, inci gibi gözyaşları
Süzülüp giderken ıslatıyor yanakları
Derin izler bırakıyor ince girdapları
Dertli dolap döner durur gözlerde
Kalbim kırık yalnız geziyorum şu âlemde
Yüreğimdeki dertleri yazıyorum şu âlemde
İlmek ilmek örüyorum yüreğimdeki bağları
Hiç yorulma değişmez kaderimin acı ağları
Buruk gözlerde yeşeren umudum çok büyük
Gurbet nedir ki gülüm, yalnızlık mı?
Yoksa senin yanında sensizlik mi?
Varlığının içinde yokluk yaşamak
Canımı acıtıyor yanında yok olmak
Kalpler taşlaşmış, ifadeler duygusuz
Hep gülmek, inadına gülebilmek
Acılarından lezzet çıkarabilmek
Yüreğinin sesini dinleyebilmek
Sevdiğinin gözünde kaybolabilmek,
Efkârlı gecelerin çiğ taneleri altında
Kalpler kırılıp durmakta acımasızca
Gönülsüzdür tebessümler dudaklarda
Kapılar sürmeli, kilidi pas tutmakta
Açılmaz gönül kapıları dil susmakta
Etrafta yabancı gözler bakar durur
Gül bahçem soldu, gönlüm virane, yüreğim taş oldu
Bülbül gibi güle kırgın olan bu gönlüm perişan oldu
Yaralanmış yüreklerin ah u zarı büyüdü semayı sardı
Duymuyor seni, dinlemiyor zalim kapılar hep sürgü oldu
Gönlümdeki kara delikler büyüdükçe büyüyor, derin derin
Sen neden hep habersiz uçup gidiyorsun
Söyle bana neden hep kırıp döküyorsun
Beni böyle kalbi kırık bırakıp gidiyorsun
Söyle bana hüzün çiçeğim, kardelenim söyle bana
Yüreğim kabarmış sığmıyor kabına
Aşkların bir bir yalan olduğu
Vefanın sözlük sayfasında kaldığı
Dostluğun sadece çıkar olduğu
Bu çağa ihtiyar dünya ne yapsın?
Kalplerin hep ben diye diye attığı
Kader çizmiş yolumuzu
sağa sola çarparak gider dururuz
Gücümüz yetmez amma
Değiştirmek için çırpınır dururuz
Yönümüzü kaybettik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!