Ben sana kalbimi verdim, yüreğimin en güzel köşesini
Sevgine hasret büyüdüm, her saniye seni düşündüm
Çiçeklerim hep boynu bükük kaldılar, beni anlattılar
Kalbimin kırık oluşunu, yüreğimdeki derin yaraları
Ben sana hiç erişemedim ki, hep uzaklardaydın
Yine kendimle baş başayım
Yüreğim yaralı içim kırık
İnce bir sızı hissediyorum
Ta ciğerlerimin içinde
İçim kabarıyor, dışarı fırlamak istiyor
Sevgili çocuklarım, bircik meleklerim
Bakmaya doyamıyorum can evlerim
İçim titriyor, yüreğim kabarıyor
Meleklerim, canlarım, hayat bağlarım
Ah Enes' im o masum gülüşün
Akıl nedir? Ne değildir? Sorusu var kafamda
Bilmem ki gören var mı onu bu dünyada
Bulmuşlar mı ki onu saklandığı yerden
Yok, yok, bulsalar belli olurdu bir yerden
Herkes çılgınca koşuyor bir yerlere
Ak ve kara
Birbirine zıt iki renk
Ama bir o kadar da yakın,
İki renk birbirine
İnsanlar
Bu iki renk arasında
Dünyanın bin bir türlü hali var
İnsanların iki yüzden farklı birçok yüzü var
Zamana ve zemine göre şekillenen
Bir garip âlemin feryadı var
Ağlama yüreğim bunlar da geçer
Sahte tebessümler gerçeğe döner
Ağlama sevgilim gözyaşların incinmesin
Kıyamam sana yüreğin hiç kırılmasın
Kalpler kırılmış hep bu dünya yüzünde
Dünyada her şey yalan
Sen bile Yalansın
Hayalin geliyor gözlerime
Ama biliyorum, hayalin bile yalan
Gözyaşların sahte
İçim acıyor, haykırmak istiyorum
Sesim kısık, aynı rüyada gibi
Kâğıda kaleme sarılıyorum
Onlar da isyanda artık
Kırık kalpler dünyasında yapayalnız
Kanıma dokunuyor yaşadığım kalleşlikler, hainlikler
Kurulan kumpaslar, gözyaşları arasında rezillikler
Kardeşlikler mazide kalmış, her yerde umutsuzluklar
Şu garip âlemde bir ben var kendimde, kendimden çaresiz
Bu acımasız âlemde timsahlar bile saf ve masumlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!