Sözlerin sohbetin garip,
Duyulası bile değil.
Yapa geldin işler garip,
Görülesi bile değil.
Ey nefsim!
Allah’a sonsuz aşkla dol ama gayrdan boşal,
Bak o zaman her şeyden nasıl vazgeçeceksin.
Aklına hiçbir şeyi dolama gayrdan boş al,
Akıl, kalp ve ruhumla bir’im, ben geldim Bir’den,
Tüm âlemlerden geçip dünyaya geldim birden.
Cüz’düm fakat adeta külle eşti ahvalim,
Aklımdan geçer iken sergüzeşt-i ahvalim,
Aklımı kalbime attım,
Aklım beni han eyledi.
Hepsini benime kattım,
Benim beni can eyledi.
Allah benimle olmaz heva-hevesimleysem,
Hatta bu kendi aklım, kendi kalbim de olsa.
Allah benimle olmaz ben başkasında isem,
Hatta o ki, Sevgili Muhammedim de olsa.
Ben çıkmazsam kayıttan, şekilden ve kalıptan,
Her şeyden önce, Allah’ım gelir;
O’na anlatırım derdimi,
O’na anlatırım sevincimi.
Dualarım ile iletirim isteklerimi,
Çok dua ederim ben Allah’ıma…
Ey nefsim!
Allah korkulacak değil, sevilecek bir ilahtır,
O’ndan çok sevmeye layık hiçbir varlık yoktur asla.
O, en vefalı sevgili, her şeyi seven Allah’tır,
O’na öyle âşık ol ki, ruhunu ruhuna yasla.
Beşer hep Seni arar, ey yüceler yücesi!
Seni özlemle bekler, nazenin gül gönüller.
Başka isimle anar, biçaredir nicesi,
Nurundan yoksun kalpler, örtünmüş siyah tüller.
Sensizdir garip güller, Seni isterler onlar,
Akıl anahtarım ile
El ver kapını açam.
Kalbimin elleri ile
El ver elini tutam.
Halık, Mübdi ve Muid olan Allah’ın adı ile başlarım.
Esselamu aleyküm ve rahmetullahu ve bereketuhu, ebedan ve daiman.
”Ey gafil nefsim! Senin hayatının amacı ve hayatının esası, niteliği ve içyüzü, hem hayatının biçim ve görünüşü, hem hayatının hakikatinin sırrı ve iç yüzünü, ve hem hayatının tam ve mükemmel mutluluğunu bir derece anlamak istersen, bak. Senin hayatının amaçlarının özeti dokuz emirdir:




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!