şimdi…
hüzünler çürüyor
gecenin esmer teninde
kuşların bile konmaya korktuğu
sürgün Kentlerde
geçilmez sınırlar, aşılmaz duvarlar
gökyüzünden kalma kara bulutlar
Yağmur cürmünde gölgeler doğururken
yatağını kaybetmiş nehirler,
Kararıyor göğün vurulmuş yüzünde
Şimdi demirde dövülmüşçesine
patikalar kanama mevsiminde
Uzak bir memleket gibi özlem
gecenin zapt edemediği
Kalbim acıyarak geçiyor gözlerinden.
yağlı urgan oldu
Uykulu bir denizin koynunda
Hel dağının hangi mevsiminde
Ay öpsün gözlerinden
Baba ocağı kanlı geçit
dargın türkülerin
acılı melodisini nasıl tutuştursun
hep göçleriyle
yüreğinden havalandı
sürgünlüğüm
Küçük bir çocuğun göz yaşıdır
kurumadan
bağıra çağıra akıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!