Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Alev Yavuz

Bu sabah kapıma düştü
dumanı üzerinde nice yaşam sevinçleri
neşeyle karşıladım gelişlerini.
Bir çocuğun en masum şımarıklığındayım şimdi
müjdeler yağsa saçlarıma
avaz avaz ağlayacağım.

Devamını Oku
Alev Yavuz

Yüreğin şiir kokardı senin
cümlelerin başında binbir tomurcuk gül
satır aralarında yüreğinden damlayan güzellik
okurken dizeleri,
ruhum huzura açılan kapıdan içeri girerdi

Devamını Oku
Alev Yavuz

Gün ışığının dolaşmaya isteksiz olduğu karanlık oda şimdi şu halin
Hayata bakan perdelerin; beyazın soluklanamadığı kadar kara siyah
Oysa uzanıpta: ressam paletinden fiskesini çalsaydın beyazın
Ruhunda ki tembel çocuk emeklerdi: neşeyle sokaklara çıkardı ansızın

Sağrısındaki heybede sana özel bir gülücük taşımıyor doru kısrak

Devamını Oku
Alev Yavuz

Kadın, daima beyazlar giyinir ruhuna
yaşamın siyahını aydınlatmak için.
Kahkahası bile bin acıdan damıtılmış sabırdır.
Gelinlikle uğurlarlar onu bir yuvaya
çoğalıp, nesilerler yetiştirmesi için.
Karılığı bile bin dertten damıtılmış kahırdır.

Devamını Oku
Alev Yavuz

Kaçıyorsun benden, sessiz sedasız
Tenim ürperiyor, kalbim ağlıyor.
Söndürdün aşkı, neden vefasız
Tenim ürperiyor, kalbim ağlıyor.

Susmuyor isyanım

Devamını Oku
Alev Yavuz

Duygu ummanına karıştık birer birer
yüreğimizi türlü tatlara batırdık
hüzün yaşadık zaman zaman
neşe duraklarında soluklandık
ölüm kederiyle tanıştık çokça
yitirdiklerimizi kalp derininde sakladık

Devamını Oku
Alev Yavuz

Kimsesizliği giyinme ruhuna
yalnız değilsin.
Bak; çiçek, böcek, insan
senin etrafında soluk almakta.
Sadece biraz cesaret
ilk adım senden olsa

Devamını Oku
Alev Yavuz

Derin yeşiline sığındım ormanın
kokusunda huzurlara yattım bir vakit,
gitmek isterken sıcak ülkelere bir leylek
beyaz kanadında eğlendirdi yüreğimi dar vakit.
Hep dudağımda uçuk oldu sırlarım
leyla ile mecnunun aşklarına gıpta etti her vakit

Devamını Oku
Alev Yavuz

Babadan anneye
bir çocuk düşer
çocuk dünyaya
sevgiyle hükmeder
büyüdükçe öğrenir düşünmeyi
düşüncelerine büyükler

Devamını Oku
Alev Yavuz

Yalnızlığın kayıp şehirlerinde yaşıyor bedenlerimiz.
Dostun yürek sıcağından çok uzağa düşmüş kimliğimiz.
Sessizlik sağır ederken kuaklarımızı,
bir damla suda boğuluyor yeşeren ümitlerimiz.
Kim öldürdü yaşamın bereketliliğini ruhlarımızda?
Kim çaldı çocuk masumiyetlerimizi?

Devamını Oku