Bu sabah kapıma düştü
dumanı üzerinde nice yaşam sevinçleri
neşeyle karşıladım gelişlerini.
Bir çocuğun en masum şımarıklığındayım şimdi
müjdeler yağsa saçlarıma
avaz avaz ağlayacağım.
Yüreğin şiir kokardı senin
cümlelerin başında binbir tomurcuk gül
satır aralarında yüreğinden damlayan güzellik
okurken dizeleri,
ruhum huzura açılan kapıdan içeri girerdi
Gün ışığının dolaşmaya isteksiz olduğu karanlık oda şimdi şu halin
Hayata bakan perdelerin; beyazın soluklanamadığı kadar kara siyah
Oysa uzanıpta: ressam paletinden fiskesini çalsaydın beyazın
Ruhunda ki tembel çocuk emeklerdi: neşeyle sokaklara çıkardı ansızın
Sağrısındaki heybede sana özel bir gülücük taşımıyor doru kısrak
Kadın, daima beyazlar giyinir ruhuna
yaşamın siyahını aydınlatmak için.
Kahkahası bile bin acıdan damıtılmış sabırdır.
Gelinlikle uğurlarlar onu bir yuvaya
çoğalıp, nesilerler yetiştirmesi için.
Karılığı bile bin dertten damıtılmış kahırdır.
Kaçıyorsun benden, sessiz sedasız
Tenim ürperiyor, kalbim ağlıyor.
Söndürdün aşkı, neden vefasız
Tenim ürperiyor, kalbim ağlıyor.
Susmuyor isyanım
Duygu ummanına karıştık birer birer
yüreğimizi türlü tatlara batırdık
hüzün yaşadık zaman zaman
neşe duraklarında soluklandık
ölüm kederiyle tanıştık çokça
yitirdiklerimizi kalp derininde sakladık
Kimsesizliği giyinme ruhuna
yalnız değilsin.
Bak; çiçek, böcek, insan
senin etrafında soluk almakta.
Sadece biraz cesaret
ilk adım senden olsa
Derin yeşiline sığındım ormanın
kokusunda huzurlara yattım bir vakit,
gitmek isterken sıcak ülkelere bir leylek
beyaz kanadında eğlendirdi yüreğimi dar vakit.
Hep dudağımda uçuk oldu sırlarım
leyla ile mecnunun aşklarına gıpta etti her vakit
Babadan anneye
bir çocuk düşer
çocuk dünyaya
sevgiyle hükmeder
büyüdükçe öğrenir düşünmeyi
düşüncelerine büyükler
Yalnızlığın kayıp şehirlerinde yaşıyor bedenlerimiz.
Dostun yürek sıcağından çok uzağa düşmüş kimliğimiz.
Sessizlik sağır ederken kuaklarımızı,
bir damla suda boğuluyor yeşeren ümitlerimiz.
Kim öldürdü yaşamın bereketliliğini ruhlarımızda?
Kim çaldı çocuk masumiyetlerimizi?
duygu yüklü şiiriniz okurken hislerim kabardı anneme seslenmek geldi içimden.evet çocukluktan ölüme herşeyimiz anneler,annelerimiz...nefesimiz...içtiğimiz su...kutluyorum..saygılar...
çok cici samimi içten ve bu içtenliğini dizelere döken tatlı güzel yürekli bir melek o onu çok seviyorum