Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Gel, kırık iskelenin bir ucuna da sen otur.
Hadi ayaklarını sarkıt kırık tahta ardına
Kanatlanmış kelebek gibi şu köpüklere bak! ! !
Gümüş balıkları nasılda hesapsızca zıplamakta
Benim gibi çocuk neşesini takın sende suratına
Şu an; içine hiçbir derdi, tasayı salma

ANNEM


Ellerimi bırakıpta gidecekmisin
Beni karanlığa bırakabilecekmisin
daha görecek güzel günlerimiz varken

Önce kadına düştü yaşam kıpırtısı
Sonra bebek bedeninde şekillendi
Bebekten yetişkin boyutuna kilitlendi
Tüm yaşamlar, ölümlü sonla bitirildi.

Doğumdan ölüme arayı sen dolduracaksın.

Biten günde bıraktım sanma acılarımı
doğan güne ilikledim gönül sancılarımı.
Yer gök sarsılır figan eden yürek sesimden
yaşlar akar uykuya yenik düşmeyen gözlerimden.

Güneş doğsada ne fark eder yeni bir güne

Ne kadar uzağım desen de
en yakınısın yüreğimin
sevdamın gözü sende açıldı
hiç gitmeyenisin can içimin.

Hayalimde gözlerin konuşur benimle

KENDİME TERAPİ


Gam alma yüreğim hayatın yüklerinden
Bazen zorluk çeksen de, yarına biter çilen
Ölümde var, hastalıkta yaşanılan anlarda

BEN GELDİM

Seni koruyamayan sırça köşklerini yıkmaya geldim
Gerçeğin çetin ceviz, zor elde edilen zaferlerini sundum sana
Sahteliğin anlık örtülerini üzerinden çekip almaya geldim
Korkmasın tenin, ruhun yabancın değilim; hadi yaslan bana

Gururunun hükmettiği
o ruhunda bana ait ne var.
Dostluğun çözülmez ipinde... Devamı
ilmek olmuştuk oysa.
Dertlerin merkezinde birer daire.
Ekseniminizde dönerken bir başımıza

DUYGU İKİZLERİM



Hey benim dertlerim, hey benim neşelerim
Epeydir yürüyoruz elele birlikte hayatının yollarında

Yalnızlığa düştü aşk sarılışları
Artık göze değmeyecek yar bakışları
Bir zamanlar sevdaydı
Bir zamanlar tatlı yangın
Maziyi seslendirecek kalp atışları