En uzağına bakma mutlulukların.
İnsan büyüsünü yakaladımı
içindeki neşenin
peşinden sürüklenir uçsuz bucaksız.
Sabaha varmadan gece
öyle müjdelere gebedir ki !
Bir akşam üstü hüzün vakti;
Seni aklımda tekrar tekrar resmettiğim.
Yakamozlar menevişlenirken
altın rengiyle
seni tekrar tekrar yüreğime anlattığım.
Çalmıyor uzun zamandan beri neşe kapımı.
Yanar mı aynalarda yüzüm?
Yanar elbet....
Ateş sarmışken ruhumu
sevda yüzünden.
Eğer sevmeyeceksen
beni
Elele tutuşmuşken, kahkahalar atayım
Gözgöze bakışırken, canıma can katayım
Nefesinle yanarken, har ile mest olayım
Itırım sen ol yarim, gülşene gül dolayım
Gönlün olsun sarayım, ben aşkına doyayım
BAHAR’MA
Güzellikleri getirdi hayatıma dünyaya gelişin
Yıldızlar kadar parlak bakıyordu gözlerin
Sevmek zamanı derdin bana annem
sevmek zamanı.....
Kırılıp hayallerim
içime döndüğümde
yaşamın şenliğini elimle itttiğimde.
Solmasın diye bütün renklerim
Karacaları seyrederdik
ormanın kuytu köşesinden
ağaçların geniş gölgesinde
oturur iki çılgın çocuk gibi
sesini dinlerdik canlıların
yeşil yaprakların türküsü
Dilimizden küfür kelimelerini çıkarsak
özüne dönecek lisanımız
anneden doğma sevgi saracak alfabemizi
Nefreti çıkarsak yaşamımızdan
özüne dönecek hissiyatımız
anneden doğma sevgi saracak her hücremizi
Sevgiye uzanır yollarımız;
bir yanımızda hasret
bir yanımızda vuslat.
bana Ferhattan bahset
bana dağları anlat.
Adımı yürekten anarak çağırırsan yanına
Benim de senin gibi yangın düşer soluma
Bir papatya falı geri verir mi sevdamı bana
Koşulsuz adadım kalan ömrümü sana
Hasreti bilerek ırağa gidilir mi
duygu yüklü şiiriniz okurken hislerim kabardı anneme seslenmek geldi içimden.evet çocukluktan ölüme herşeyimiz anneler,annelerimiz...nefesimiz...içtiğimiz su...kutluyorum..saygılar...
çok cici samimi içten ve bu içtenliğini dizelere döken tatlı güzel yürekli bir melek o onu çok seviyorum