Akın Akça Şiirleri - Şair Akın Akça

Beş köşeli bir kar tanesi
aldı eline bir gün mahallenin delisi.
Eldiveni-avuçiçleri'ne tuttu
beş köşeli düşmüş o taneciği.
Beş köşenin beşini de oğuşturdu.
'Meğer yıldızlar, ne de kütleliymiş...' dedi.

Bir insana özürlü denmesi için
belki de mücadele etmemesi gerekir o kişinin,
üstesinden gelmek için başına gelenlerin
-mesela bir araba kazasının, bir tren kazasının...
Aksi halde, taşı gediğine oturtuyorsa,
çok daha normalcesine -şeyler,

Bir kucaklamak
şöyle topluca.
Güneş, her sabah...

Pikapta 977'lere dek
Bembeyaz, anlamlı yüzler,

Hiç tedavi olmasın!
Hep, büyük mutluluk...

öyle bir kar yağsın ki her yer buz tutsun! !
sera gazı neymiş.
öyle bir yagmur yagsın,

Troya gökyüzünde beyaz güvercinler;
Barış everenleri, dört yapraklı
Yonca gagalarında, uçuyorlar bir başlarına;
Büyük bir güruh, topak, kanatlı.

“Ezilmiş sevdalar”da gördün, “büyülü ağaç”;

Moonlight Sonata - Beethoven
bir gölge süzülüyor
sessiz ve güneşli.
sessiz,
hem gölgeli hem güneşli...

şair başka şairden şiirine alıntı cümle yapar bazen, ya da kelime.
fotoğrafçının veya film yönetmeninin de hayattan alıntıladıkları yok mudur?
hayatta gördüklerini ve deneyimlerini aksettirir bize.
bu açılardan yaklaşırsak, yaratı yoktur, alış ve sunuş vardır.

Bu ne hırs?

Dünyada alacaklarını aldın
Bir de cennete mi karar kıldın …

Kiriş bu ne kırış …

Gururumuzdan vermeyiz,
bunun içinse, vermeyiz kendimizden.

Bu gurur, aksine; ben, sen değil,
kendimizdir.

http://www.youtube.com/watch? v=iyfu_mU-dmo

Here I go out to see again
the sunshine fills my hair
and dreams hang in the air
Gulls in the sky and in my blue eyes