Akın Akça Şiirleri - Şair Akın Akça

bir çember
döne döne uzaklaşılıyor.
ve çember
kanter.

biliyor mu kendi bileşenlerini?

…

:Dev kumsal karıncası gibi
Sersemsepet koşuşkan hareketleri ancak bana
Da itici gelir …
Ama yine seri hareketli

Ve kuyusunda yükseliyor, tren rayı hattının vagonlar arası bölmelerinin tekinde..
yücelirken kuyudaki su yükseldikçe ani getiren bu hava akımıyla....
Yükselirken su, tepesine yaklaşılınıyor kuyunun: işte orada var
yeni bir savaş, ya da yeni bir barış -ebedi- ellerin kazdığı
Ve kazdığı, yükselttiği bu: köpüren duru
aynasında boyutun zaman olmadığı

Yerecek yer arıyor emek-bebek, biberon kullanarak sütünü içerek
-

arı gibi sokarız kendimizden
canımızdan çıkarıp kendini bilmez dellenmelerden.

KARA* GÖLGELER YAKLAŞIYOR,
GÖRÜNMEDEN GEÇİYORLAR
(İNTİZAMLA
TERTİPLENMİŞ BİR ÇİM HALIDAN,
WOW, GÜZEL PARA HARCAMIŞLAR, WOW *-)
ZOMBİ TİPLİ ŞEYLER,

Hızla değişiyor her şey, bu biçim oluyor ama
bir uygarlığın iniltisi değil sonlanılan.
Bir çağın biteceği, yeni birisinin başlayacağı:
Hızla çoğalıyor bireysel kazanım, biz
sanırken altı düştü dörde, sonra da bir’e.
Böylece, eski devinimin yenileriyle

Kalem içine sıkışan yeşilin tepesi,
Eteklerine doğru koşan cennet Araf’ın.
Parlayan dengi-sergüzeşt’i,
Daha şafaklarına doğru tan ağartısının.

Beyazdaki süt, kızıl karmaşa.

O şato`ya geçiliyor sanki:
Senin şatona...
Kulaklarda hafif bir melodi
yine.
Ulaşılan Insidea,
kale iç duvarlarıyla kuşatılmış

Ben bir şey değilim, gidiyorum,
İlerliyorum sadece:

*
Boş-dolu olan kırmak için
Testilerini Tanrı’nın, kiminde.

Destan vartalardan karayip beşik;
yön verdiğidir neler neler uğruna,
nedir şu köşede sırıtan sırtta çıkın, DELİK KAŞIK(2)

Haznesini sırtlanan ama fırtınalar var gene,
potansiyel lavı taşırdı taşıracak mağma.