sadece doktor reçetesi idi
içimdeki kelimelerin
şiir gemisi ile yolculuğu
birde yazsa idi
gemilerin karada gitmediğini
çıldıracaklar
Sislerinde kaybolmuşken
Cam üstünde kayan
Toprak yolar
Kalbine gül koyuyordu
Neredesin diye soruyorlar
Ayakkabımın içindeyim
Fakiriz ya
Mülkiyet olarak bir o kalmış bize
Nilgün Marmara’ya
İntiharlar kirlendi sen gittikten sonra
Arka sokakların çirkinliğine isyan içselliği
Baba acısının ısırgan sarışı
Kapıyı hızlı çarpmıştı hayat daha doğarken
Obamayı lokman hekim sanan
Bereketi kendinden habersiz
Rüya yorumcuları
Karabasan basınca
Balayına çıktı
Meğer soyları tükenmiş
Öldürüyorlar
Ellerinde sopa yüreklerinde iman
Vicdan cinayeti desen
Değil
Öldürüyorlar
Ölme dedim çocuk
bir ipte yaşanmaz bilemedin
sen benim Denizim
ben senin ırmak kolundum
benim kollarımın kesilmesine aldandın
ölüme gittin
Ölmek istiyorum dedim
Yorgun kanadımın sesiyle
Dünyaya gelmek bile
Göçme vaktinin başlangıcı değil mi?
Çiy tanesi döksün yüreğine
karanlıklarda yıldızlar
Açılsın gönlünün donmuş penceresi,
bu sonbahar son sonbahar
Ölümün öpücüğü çalıyor kapıyı
otuz üç yılda ölmezmi
bir annenin evladı
siz
toprağın çocukları
kokunuzu hangi çiçeğe bıraktınız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!