Ahmet Yusuf Yılmaz Şiirleri - Şair Ahmet ...

Ahmet Yusuf Yılmaz

Sana bakıyorum rahatsız olma ama,
Saçların uzamaya başlamış.
Yine döner misin acaba kısaya?
Bütün kırgınlıklarının buluştuğu kırıkların,
Yine kesilmeye mahkumlar mı yoksa?
Kes at beni saçlarından,

Devamını Oku
Ahmet Yusuf Yılmaz

Bir rögar kapağı.
Dışarı aksetmesin kendini diye pislikler,
Gönlümün üstünde bir rögar kapağı.
İsterse çirkin de görebilirmiş insan güzelin aksine.
Fakat her ikisinden de bir fayda görmez,
Suskun bir biçimde konuştuğuyla kalırmış,

Devamını Oku
Ahmet Yusuf Yılmaz

Hayal kurmak ne güzel şey.
Yaşamanın yarısı bu çabanın içinde.
Olmayanların oluşunu hissetmeye çalışmak.
Olmayan bir el ellerinde,
Olan bir el olmayan bir saçın arasında
Ve olmayan bir göz gözlerinde...

Devamını Oku
Ahmet Yusuf Yılmaz

Herkesle kavgalı
Dünyayla kavgalı bir adam...
Ne verebilir bir kadına?
Kendini bile düşünmeyi unutmuş bir kadın...
Ne verebilir bir adama?
Cepten yemek bir yere kadar değil mi?

Devamını Oku
Ahmet Yusuf Yılmaz

Yeni bir yaşa daha girerken
Hatalardan ders çıkarmaya çalışmamalı
Öyle bir fark etmemeli ki ders çıkardığını
Sanki en başından doğru yapmışsın gibi hissetmeli
Yaptıklarını veya yapacak olduklarını.

Devamını Oku
Ahmet Yusuf Yılmaz

Mutlu yıllar diliyorum kendime,
Yeni bir yaşa daha girerken...

Mütemadiyen düşüktü yüzüm,
Ağlamayı çok eksik etmedim,
Ama pek de yalnız bıraktım onu.

Devamını Oku
Ahmet Yusuf Yılmaz

Biliyorum bir gün sonrası hep başka bir bahar,
Ama ben bir tek senin baharınla büyüdüm,
Çocuktum bilirsin...
Seninle büyümeye öyle hevesliydim ki...
Sonunda başardım ama,
Çocuk kalmak başkaydı seninle.

Devamını Oku
Ahmet Yusuf Yılmaz

Çok mutluyum bugün.
Bir nefes ensemde,
Nefis bir nefes...
Biraz başım çatlıyor,
Mutluluğum böyle anlara,
Böyle zamanlara denk geliyor...

Devamını Oku
Ahmet Yusuf Yılmaz

Güzel bir rüya görmek istiyorum.
Kokuna çalan,
Sesine benzeyen,
Gözlerini andıran değil,
Birebir yaşayan olsun.
Her gece misafirsin rüyalarıma.

Devamını Oku
Ahmet Yusuf Yılmaz

Haziran kadar yeşil ve bu mart kadar siyah, Mevsimsel geçiştir gözleri.
Hiç geçmeyecekmişcesine yarası ve hiç sönmeyecekmişcesine ateşi...
Bozdum, süre gelen binbir adeti ve bir başkaldıran anarşik oldum.
Zira ve güya temsil ediyorum ihaneti.
Velhasıl ondandır bu öfkesi.

Devamını Oku