Güldürme insanı, şöyle dururken
Ben artık yoruldum, hayat yolunda
İnişli yokuşlu, yolda yürürken
Ben’ de bu halime, geldim sonunda.
Yorulmuş biriyken, hayat yolunda
Laik düşünce.
Fikrin fikre saygısı yok.
Her fikir, benim diyor bakıyoruz başkasına.
Baş kaldırıyor,
Bakmıyor çoluk çocuğun ağlamasına.
Ermenek bağları.
Ermenek’in bağları, yokuş olur yolları
Git de bak çok güzeldir hem elması hem narı
Sular akar bir yandan, ses verir öbür yandan
İnsanın o bağlarda kalırdır, git bak aklı.
Es bâd-ı sabâ, bağrıma tan vakti çıkarken
Gönlüm neşe bulsun, bu sabah gün doğuyorken
Es bâd-ı saba, bağrıma gönlüm neşesiz bak
Gönlüm neşe bulsun, bu sabah gün doğuyorken.
Es be, es meltem yeli.
Es’ de karşıki dağlar görünsün.
Gölgeler yavaş, yavaş yükseklere doğru yürüsün.
O halimi bilen dağlar.
Ortaya çıksın.
Ve beni görsün, benim için üzülsün.
Ben bir damlayım, okyanusun içinde
Öyle olmama rağmen,
Koskoca bir dünya yatmıştır, benim kalbimde.
Her gelen, yaydalanmıştır benden
Bir, biçimde.
Eşşeği ittim yara, kaldım yaya
Sırtıma sardım yükü, çıktım yola
Gün boyu gittim yaya, eşşek gibi
Ağrıdı sırtım ve de verdim mola
Ihlayarak, akşama vardım köye
Paranla malınla, oyalan amma,
Kalabalık önünde, kendini övme
Bitmişse varlığın hayrına yor’ da,
Boş yere Allah’ a, şikâyet etme.
Girdiğin mecliste insanlar varsa,
Zamanla tanırsın, sen bu dünyayı
Hele bir büyü sen; çık çocukluktan
Görürsün o zaman, Hanya Konya ‘ı
Büyüyüp çıktın mı şu çocukluktan.
Şu anda tozpembe, senin hayatın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!