Bir Attila İlhan yaşadı aramızda
Şairler ayağa kalkın o gidiyor
Çipil çipil gözleri bereli kasketi
Bir yıldız düştü toprak üstüne
Şairler saf tutun son selama durun.
Aklımızda mıh gibi adını tutalım
Kirpiklerinin altından okyanuslar geçiyor
Batık gemiler gömülü diplerinde
Uçsuz bucaksız bir evren görüyorum
Umman gözlerinde...
Sen dünyalı değilsin biliyorum
Mutlaka Venüs'ten geldin
Gönlümün rüzgarısın
Fırtınaların son tetiği de düşürdü içimde
Yaralıyım...
Uzun kavak yelleri dinmez
Fırtınalarla buluşur okyanuslarda
Köpük köpük dalgalar oynaşır
Bütün şiirlerimi maviden devşiriyorum
Yeşil kıskanıyor,
Yeşile güvenim yok,soyunur kış günleri
Üşütür hayallerimi...
Hayallerim uçsuz bucaksız
Kollarındadır mavinin
Korkarım karanlıklardan
Gönlümde senin ışığın olmasa
Ne Mevlana nın hoşgörüsü,ne Yunus un sabrı
Dergah kapısıdır yüreğin
Okyanuslara açılan...
Kuştüyü sevdalar yaşadık
Ne çöllerin kavuran sıcaklığı
Ne de Fırat'ın suyunda boğulan barış
Mazlumun yakasından düşmeyen zulüm
Acı bir feryat gibi âlemi kuşatırken
Nil'in suskunluğu kahrediyor beni.
Ne yeşeren toprak var
Yine mayıs sevdası esti içimde
Sürgün veriyor gönül fidanlarım
Aşkınla gel sula,
Döküldü dökülecek filizlerim.
Kıraç toprağım
Yağmurları kesilmiş iklimdeyim
Yağmurla geldi,
Başında kasketi
Boynunda atkısı vardı
Paltosuz bir adamdı.
Açken tokum diyenlerden
Vicdanlar üstümüze kâbus gibi yığıldı
Mehtabın gözlerinde karanlığı yırtmışken
Bekliyorduk guruptan güneşin doğmasını
Aydınlanmış tüm ülke ne kadar da mutluyduk
Çeteleşen yıldızları bir anda siliverdik
Ellerimiz yıkandı temizlendik pir-ü pak
Hüzün akmaz gülen gözden
Yüreklerde inler durur,
Bakışları alır gider
Gülüşlere kilit vurur.
Kahır olur yürek burkar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!