Ahmet Sargın Şiirleri - Şair Ahmet Sargın

Yarab! Niçin varım bilemedim,
Çağırdım özüme hiç dönemedim
Akan göz yaşlarımı da silemedim
Affet beni, affet; Ey güzel Allah'ım!

Günahlarım çok bedenimden taşmış,

Sorarım acep ben kimim diye
Hayatta bir garip yolcuyum ben!
Hasret kalmışım gerçek sevgiye
Dosta giden garip halcıyım ben.

Akıp gider ırmak misali yollar

Beni benden alan gönüller
Beni bana geri veri.
Beni benden çalan geceler
Beni bana geri verin

Yazmak Zorunda mıydın Be Kardeşim?

Şiir diye okudular vallaha!
Emanet etmişler Allah'a
Dinleyemedim pek daha
Yazmak zorunda mıydın be kardeşim?

Garip bir dünyada yaşıyoruz
Ahlaksızlığı topluma taşıyoruz
Fuhuş rağbet görüyor
Namuslu bacımdan utanıyorum.

Rüşvet almış yürümüş

Dünyaca ünlüdür bilirim Cennet
Şehitler diyarı sen Anadolu.
Fatihe, Yavuza duyarız minnet
Kültürün beşiği can Anadolu.

Erzincan ilinin topraklı damı

Dosta derlemiştim ben bu gülü
Tası tarağı toplar giderim
Artık anlayın deli gönülü
Arkama bakmaz basar giderim

! ..

Tüm gönüller huzur bula
Bayramın mübarek ola
Yuvanız sevgi dola
Bayramın mübarek ola!

Haydi kardeş bir olalım

Kucak açtım dost gönüllere
Dön gel Allah'ın seversen
Yozgat aşığı vatanın severlere

Sıkıntılar bastı dört yanımı,
No'lur bana böyle gül Allahım!
Aydınlat da karanlık dünyamı,
Nurlu güneşinle sil Allahım!

Ağlıyorum feryadım bilinmez,