Ahmet Sargın Şiirleri - Şair Ahmet Sargın

Ben gönlüme göre
Bir dost bulamadım
Gönlüm param parça!
Ben gönlümü anlayamadım.
Pazarda satlıga çıkardım onu,
Dönüp yüzüne bakan olmadı!

Uykudaki cahil aslan
Yetti artık kalk ve uyan
Gafletteki aciz insan
Dünyan çöktü artık uyan! ..

Hayat bu ya! ...Çilenin
Ardına saklanmış yazık!
Güzellikler yerine çirkinlikler
Kendini gösterivermiş.
İnsanlar bunca yalanlara kanıp,
Yıllarca uykuya dalmış;

Sıkıntılar bastı dört yanımı
No'lur bana böyle gül Allahım!
Aydınlat da karanlık dünyamı
Nurlu güneşinle sil Allahım!

Ağlıyorum feryadım bilinmez

Geceler geceler! ....
Üstüme üşüşen geceler
Işıksız _aydınlıksız

Aman dostlar dokunmayın dünyama
Vallah söz dinlemez hemen ağlarım
Hüzün ve ağıt düşmüş hayatıma
İnanın hiç dokunmadan ağlarım

Ağıt olmuştur sanki benim özüm

İçimde bir acı sızı
Bilmem neyi arıyorum?
Çok istedim ben bu sazı
Biliyor çalamıyorum.

Kaplar gönlümü acı yas,

Beynimde bir deprem yaşıyorum,
Adını, sebebini bilmediğim.
Feryatlarım duyuluyor,
Karanlıkların ardından;
Ve bir çığlık atıyorum:
'Yeter be insanoğlu! .'.diye.

AHMET SARGIN AĞABEY

Deniz gibi gönüllü,
Ahmet Sargın ağabey.
Yüreği daim güllü,
Ahmet Sargın ağabey

Henüz bir buçuk yaşında
Ona Melekler ağladı.
Yer gök titredi arşında
Ona Melekler ağladı.

Minicik bir yavru kuştu