Maddede arayıp gücü kudreti,
Perişan eyledi halkı, devleti.
Kodaman acenteye milli serveti;
‘’Soy! ’’ dedi, abandı gol oldu eyvah.
Birçok gönül kırıp, giremeyince;
Gözlerini kapama ne olursun yar!
Ben bu halde iken şiir yazamam.
Hüznüme incecik yağıyorken kar;
Kendime sözcükten mezar kazamam.
Ben bu halde iken şiir yazamam…
Bir diyalog masalı,
Papazlar ve hahamlar.
Cibril’e pervaz yasak,
Şeytandandır ilhamlar.
Nerde günah korkusu,
Helaller ve haramlar?
AB masum halktaki
Göze takılan camlar.
Bu kubbede biz yoğuz,
Yok, bu kolonlar, damlar.
Kof, ham hayal uğruna,
Boşa geçen eyyamlar.
Endamın gönlüme kurmuş bir pusu
Derbeder yüreğim sevda mahpusu
Ne bir fincan kahve, ne çay, ne de su
Gözlerin mest eden bir çift mey Lude
Olmadı bir türlü vuslata nazar
Gönül bağımda bir bir boy veren menekşeler,
Boyun büktü, bahçemde sevdam hazana düştü.
Bir vefasız rüzgârda savruldu da umudum,
En sonu iflah olmaz köhne yalana düştü.
Benim ters gidişe aklım ermiyor
Borsa banka bizim pul ecnebinin
Bir köhne canı var Hakk’a vermiyor
Ömrü itikâfta kul ecnebinin
Kodamana varlıklıya yaslanır
İstersin sevgili ülfet ve muhabbet dağıtsın
Kaplar etrafı cefalar o ahu sarar değil
Dilara bir tebessümden mahrum etse de seni
Yokluğunda iç çekerek sanma ki anar değil
Olsun kutlu ittifak,
Bismillahlar ya Hakk’lar
Haramdır Ey Genç Adam!
Sana rahat yataklar.
Belli plan proje:
Güzergâhlar, duraklar.
Bu kargaşa mülkü yıkar
Atiyi zindana tıkar
Küçük hesap şahsi çıkar
Bitmez menfaat davası
Kodamanın tuzu kuru
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!