Ahmet Kemal Şiirleri - Şair Ahmet Kemal

DAĞLAR
Ağaçlarla örülü saçlarının ormanı
Tiril tiril bir rüzgar kadın
Ardında bütün bir yaz
İnce elbiseler içinde şeffaf avuntular
Fildişi omuzları andırır bulutlar

BİRAZCANA
1
Bir kere kente girdim
Kır kalemi kır artık
Ne yazık ölümü gördün
Kimseyi almadın ve yaktın anılarını

Bir kölenim ben senin
Bir kölenim ben senin
Azat etme artık beni
Kalayım daima seninle

SEVGİYE VAKİT VAR
Çok geç artık
Öğrenmek için sevmeyi

Bir çılgınlık yapabilirim
Aşksızlıktan

BENİ BİR BEBEK GİBİ SEV ANNE

Beni bir bebek gibi sev anne
Sırtımda ihanet sancısı var anne
Zaman dar ölüm yakın
İsa zeytin altında büyür

DENİZDEN TAKİP EDİLİYORUM

Denizden takip ediliyorum
Dualarla ve inanç yolunda
Bir kişi alnını karışlayarak
Kadınlar ve erkeklerle beraber

‘GEL ŞU İÇİMDEKİ YANGINI SÖNDÜR
YA SEN GEL YA BENİ ORAYA ALDIR’

‘Gel şu içimdeki yangını söndür
Ya sen gel ya beni oraya aldır’

HALİME HALİME BENİ UYANDIR

Halime Halime beni uyandır
Bu çocuk berekettir diyorum
Evimizin göz nuru gururu
Onunla doğruldu belimiz

İSTEK

Allah’a gitmek istiyorum çocuğum
Bu dur durak bilmeyen kargaşada
Allah’a gitmek istiyorum çocuğum

Demir çarıklarımı ver gideyim
Bunlar benim değil Bişr-i Hafinin

İçimin yollarından gider
Geçer gider geçer gider
Kutlu kentin yolları