Ahmet Hani Şiirleri - Şair Ahmet Hani

Gözlerinle Başladı
Yavaş yavaş yağmur yağıyordu,
Renkli yapraklar
rüzgârda dans ediyordu.

gözlerimiz

Gözüm gördü gülü bostan da birden ,
Ayak durdu ,yürek de , canda birden ,
Gül ayrılmıştır budakdan ,sap sarı idi ,
Gözümden yağdı yağmur kanda birden.

Qanadlan ağ göyerçin qalma burda.
Axı qışdı yuva gel salma burda.
Salamlar zehrili, gözlerde nifret,
Salam verse eyer kes alma burda.

Yol,
yaşlı bir yılan gibi
dağın öğle uykusuna
sıkıca sarılmıştı.

qemler senden ıraq gel
zencirleri qıraq gel
ayrılığın mektubun
alaq ele cıraq gel.

Ay baxir
men baxıram
Bir qara Mecnun gecedir
Gecedir.

Sarı yarpaqlar

Getme sözüm var menim.
Ağlar gözüm var menim.
Güneş kimi sinemde,
Sönmez közüm var menim.

Güneş yüzünü kavurmuştu,
söğüt gölgesinde durdu,
sessizce attan indi.

Nasır tutmuş elleriyle

Onlar
ağlamayı
kendileri için istediler
Ve bizim için gülmek.
Biz güldük
Ama

Oldun ecel can alasan ay felek?
Başımdan el çek solasan ay felek.

Öyretmeyib atan sene mürüvet,
Ona göre pıs balasan ay felek.