Ahmet Hani Şiirleri - Şair Ahmet Hani

besdi yuxu dur öğlum
bığlarını bur oğlum
gözlerim kör olublar
harada qalıb ' Köroğlum '?

sen yaşılsan men sarı
itirmişem baharı
pencereni kim tutdu
kim ocaltdı duvarı?

Apar meni özünla,
sevindir yar sözünla.
Işıqlandır gecemi,
güneş gözlü gözünla.

Qanadlan ağ göyerçin qalma burda.
Axı qışdı yuva gel salma burda.
Salamlar zehrili, gözlerde nifret,
Salam verse eyer kes alma burda.

Budaqdan budağa
Azad Azad
Qanadlananda
Quşlar

Sebedimi qızılgül ile

Ağacdan göye,
Uçanda quşlar,
Göylerde qanad,
Açanda quşlar,
Qefesden çıxıb,
Qaçanda quşlar,

yorulmuşam felekden
ah çekmekden gerekden
bir bir bizi ayırdı
heyif dedim ürekden.

gecedir
Sessizce kar yağıyor .

Pencereden
Sokaka bakıyorum.

pencereni ki bağladın
inandım ki
yalqız qalacağam
soyuq küçelerde
ac köpekler ile.

Sabırlı ve sakin görünüyordu
derdin açıklamıyordu.

Göğsünde fırtınalı bir deniz var idi
İçinde kırık bir tekne
kanda yüzen.