Ahmet Baris Ay Şiirleri - Şair Ahmet Bar ...

Sevinçlerinin provasını yapardı sevinmeden önce
Ağlayışı hep ayakta karşılardı hüznünü
Ellerinde ilk sevişmesinden kalma bir telaş vardı
Yüzünün teyelleri sökülürdü gülümseyince

Ben serçe parmağına aşıktım elinin

Ağıt yakma gidenin ardından
Dinle kulaklarını dört açarak
Kuşları, rüzgarı ve böcekleri önüne almış
Sağır sessizliği
Onlarca asır geçmiş
Bu koca şehirde

bugünün bitmeyen işini bırakarak yarına
çıkmak, mesai arkadaşlarıyla vedalaşarak
kapıları teker teker bırakarak arkamızda
akşam vakti gülümseyen sokaklarla kucaklaşmak

15.06.2009

Biliniz ki
Hep kaybedeceksiniz
Karşı kıyıda kaldı kazanmak
Kayığınız yok
Yüzme bilmezsiniz

Hangi ismin başına gelse
Aynı çamur sıçratma

Sokak köpeği
Sokak kadını
Sokak çocuğu

meyve soymuşum gibi elim kokuyor
parmaklarımda dudaklarının yapışkanlığı
nesefinin buharından
gözlerim buğulandı

titremesiyle çarpıntısıyla başladı aşk

Küflenmişti suskunluğunda

Gözleri hüznüne çökmüştü

Konuşurdu duyulmazdı

Yasalar
Yaşanmış, yaşanan ve yaşanacak
Her ana yazılmış bir söz var mı içinizde

Bir doğrunuz var mı
Evrenin sonsuzluğunda hiç bükülmeyecek

zeminini kaybetmiş bir düşüş içindeyim
dağılmış gövdem
el, kol, baş ve bacak
ayrı ayrı düşüyorlar
ne bir damla kanım akıyor
ne de bir çimdik acısı duyuyorum

Sabahın köründe çalar saatim
Bütün gece başucumda bekleyip
Oysa
Ne kadar masum
Ne kadar zararsız
Ne kadar güzel görünürüm uyurken