zamanın akışında birleşse yollarımız
başbaşa kalsak sadece ikimiz
uçsuz bucaksız zifiri karanlıkta
birbirimiz olsak kurtaran bizi
yanlız kalmak korkusundan
Avcının elinde dünya
Buzdan koca bir tuzak
Bir kürek ak tuz atmış
Kayalaşmış ak buza
Ayağıyla sıvamış
Di
Gülüşü yırtılmıştı dudaklardan
Girdapların uğultusunu duyabilirdiniz
Kulak deliklerinin karanlığından
Eğer
karamsarın teki isem ben
Eğer nursuz gözlerimse
karanlık gösteren günleri
Kör isem hala var olan umuda
Beyazlar saklı ise eğer gördüğüm siyahlarda
Ben deniz
Ben balık
Ben iğnenin ucunda kıvrılan bir solucan
Korkuyorum
Balık var mı yosunlu sularda hala
Sevgili insan kardeşlerim
Hangi memlekette ve
Hangi tarihte yaşamış olursanız olun
Hep beraber yaşıyoruz biz
Bize mutluluklar yaşatıp umut veren de aynı
Acı verip içimizi parçalayan da
Ne iş mi yaparım ben?
Çok mu merak ediyorsunuz?
Söyeyim o zaman
Ben
boş gezenin boş kalfasının hayranıyım
Bu hayranlığımdadır
Bütün şairler sussaymış
Yalnızlık yine aynı yalnızlık
Benimkisi okyanusa su katmak
Gümüş bir kaşık
Öfkeyle doğmuşum ben
-
Dilruba Taşkıran
Tüm Yorumlarkısa ve öz