Ona sorsan
Ne kadar seversin vatanını
Vatanım için ölürüm derdi
Oysa
Ne topraktaki solucanı
Yolda işe giderken
İşe gitmeyen bütün yollar
Özgürlüğe doğru gidiyorlar
Bütün gizemli sırlarına
Bütün renklerine hayatın
Onca yol
Onca zaman aşıp
Şimdi`ye park etmiş bedenim
Yaşanan onca zamanın
Çizikleri var üzerinde
Kalbim
Sesine ses verdim ozan
Sen ki
Bahar rüzgarında sallanan
kır çiçekleri gibi tozmuşsun
Alnına yatırarak toprağın saçını
Taşsız bir dere gibi akmış susuşun
işte karşımda
kara delikler gibi
kapkara dikilmiş duruyor plaza
göğün karşısında
bulutun karşısında
Doğru olmak bir uzaysa
Uçsuz bucaksız
Bembeyaz bir boşluk
Ulaşmak için doğruya
Doldurmaya çalışırız
Doldurabildiğimiz kadar boşluğu
Güzelliğini göstermemek için
Bütün kıskanç ışıklar sönmüşler
Ben kendimi yakmışım
Görebilmek için seni
02.05.2005
bekleyin Arşipel'in sabırsız rüzgarları
en deli esişlerinizi yelkenimize saklayın
koşalım karabataklar gibi mavi denizde
biz sizi kovalayalım, siz bizden kaçın
Gözünüze dünya haritasını getirip
Hayal edelim
Tüm karaların şehir olduğunu
Düşünün toplam fiyatını
Dünya dolusu gayrimenkulun
İşte o fiyata
Aşk güzel şey
Ama seni vaad ettiği için daha çok
Aşkı yaşattığın için değil seni sevmem
İçinde sen olduğun için
Aşkı seviyorum
kısa ve öz