Gamzeñ ohından yüregüm içi tolu yaradur
Bu âdetdür ki sinüñ kamu cevrüñ yâradur
Zahmuña tîmâr it dirler nicesi yaraya
Merhem ol yaraya kim binüm yüregüm yaradur
Gel gel ki senden ayru bu ayşuñ safâsı yoh
Hoş görelüm bu ömri ki dehrüñ vefâsı yoh
Bir dem bu ömr daœını zevk-ıla virelüm
Elden gelür-iken ki cihânuñ bekâsı yoh
Gerek ki sini sevene senden vefâ ola
Bîmâr olursa derdine vasluñ şifâ ola
Devlet serâyıdur işigüñ devlet aña kim
Devlet serâyına yüz uruban geda ola
Ger göre-y-di işbu baht u tahtı Sultân Bû Saîd
Diye-y-idi yoh-durur bu mülke imkân-ı mezîd
İşbu baht u tahtuñ issi ol ki oldı olısar
Mîrler ana mutîü şâhlar aña abîd
Ger yâr cevr ider-ise yara sehl ola
Her-geh ki yâr elinden ola yâre sehl ola
Çün yare ki anı yâr ura yara devâ olur
Gamzeñ geçerse câna yürek yara sehl ola
Göñlüm alalı âl-ıla iy serv-i gonca-leb
Lâle bigi içüm ü taşum toldı tâb u teb
Lalüñ hayâline inebî perdede gözüm
Ünnâbı oldı dökdügi yaş eyle kim ineb
Göñül ki ide anı zülfüñ hamı bend
Kaçan assı idesidür aña pend
Saçuñdan kimsene cân kurtaramaz bend
Ki derbend-i belâ-durur bu derd-bend
Göñül kimesneye baglanma dünyada iy yâr
Ki gitdi cümle kerem ehli kalmadı deyyâr
Kimüñ-ile dutayım dirseñ üns cehd idüp
Ki cinn ü insden olup-durur tehî bu deyyâr
Gözüñ kanumı nîşe helâl eyledi saña
Derdüñ devâyı nîşe haram eyledi baña
Yılduzları gözedü yanup şem-vâr oda
Zülfüñ sabâh-ıçun giceler kalmışam taña
Gözüñ kim oldı fitne ışkına hûr
Aceb mi nergisi iderse mahmûr
Yüzüñe n’öykinür gün çün bilür kim
Zevâle tîz irer her ki ola magrûr
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!