Çün gayre bahmadı gözüm iy Hak behîc-bâb
N’eyçündür aña pes kamu bu derd-ile azâb
Işk odı yüregümde dutışup yanar müdâm
Anuñ-çun oldı gözlerüm ucdan uca kebâb
Çün götürdi gül yanagından nikâb
Mevsüm-i işretdür ü câm-ı şarâb
Lâle bigi koma elden câm-ı mey
Ki itdi bülbül râst uş sâz-ı rebâb
Çün kim buhûr saçdı yire anberîn-buhâr
Lâle bitürdi hâre vü güller getürdi hâr
Tag oldı reng reng çiçekden İrem-misâl
Bâg oldı nev nev gül-ile bihişt-vâr
Çünkim hamel evini itdi âfitâb menzil
Zinde olup reyâhîn gül toldı merkez-i gil
Görgil ki rad sûrı topragı kılup ihyâ
Haşr-ıla neşre nice rûşen kılur delâyil
Çün kim hazân irişdi kişi kim ola lebîb
Anı ide müdâm ki aña buyurur tabîb
Hoşdur rebâb hâsa ki yâr ola hem-nefes
Hoşdur şerâb hâsa ki sâkî ola habîb
Çün kim mü’ezzin eyde ki “hayye alel-felâh”
Sâz-ı sabûh it ki irişdi dem-i sabâh
Hoşdur sabâh u şâm namâz ola namâz kim
Anda senüñ aduñ ola tekbîr ü iftitâh
Çün kim sabâh ire sabûha şitâb it
Bî-çâre olma çâre-i câm-ı şarâb it
Çoh subh-dem uramadın uyı yaşuñ añup
Bî-zâr ol bu subh-dem ü terk-i hwâb it
Çünki subh irdi vü gice alemin eyledi pes
Baña sun câmı ki nergis bigiyem bâde-perest
Işkuñun mesti-y-idüm anda ki yog-ıdı ineb
Lâ-cerem böyle olur her ki ola mest-i Elest
1
Çün sabâ çözdi saçuñuñ ukdesini mûy mûy
Kıldı pür magzın hevânuñ işbu anber-bûy bûy
Ger yañaguñ renginüñ aksi gül-istâna ire
Bürka-ıla_örte hayâsından güli hoœ-rûy rûy
Lâle-zâr olsa yaşumdan yiryüzi_olmaya aceb
Çün süñügüm çüriyiben gerd ola
Işkuñ odından içümde derd ola
Ben yoluñda varlıgumı virmişem
Her ki âşıkdur gerek cömerd ola
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!