Ahmedi Şiirleri - Şair Ahmedi

Egerçi kim işüñ cevr ü sitemdür
Baña senden gelen lutf u keremdür

Gözüñ ger cân ala vü ger içe kan
Baña şâœıdur ol sanma ki gamdur

Ehl-i dil sûretüñe rahmet-i Mevlî didiler
Kamudan yoluña cân virmegi evlî didiler

Âlem-i gayb u şehâdetde yüzüñ görenler
Düşüben hayrete zî-nûr-ı tecellî didiler

Ehl-i dil yañagunâ şem-i münevver didiler
Boyuña tûbî vü dudaguña kevser didiler

Olmamışlar-dı nazar ehli nite kim nergis
Ol kişiler ki senün gözüne abher didiler

Elüme bir kadeh sunarsa dil-şâd
Gide başdan humârum ola dil-şâd

Yıhuh göñlüñ yapılmah isder-iseñ
Uralum ayşe girü tâze bünyâd

Elüme dahı eger girür-ise vuslat-ı dost
Diyem kim baña ne mihnetler itdi firkat-i dost

Yüzümi Kabe bigi işigüñde hâk kılup
İdem bu cânumı kurbân be-resm-i hidmet-i dost

Elüme sun kadehi kim ale’s-sabâh sabûh
Müferrih-i dil-i gam-gîndür ü mürevvih-i rûh

Cihânda hûr-ıla nûş eylemek şarâb-ı tahûr
Var-ısa yâr-ıla içmek-durur çemende sabûh

Erir yüzüñ odında mâh-ı enver
Lebüñe teşne olur âb-ı kevser

Çün agzuñ goncasın zikre getürdi
Hayâsından kızardı lal-i ahmer

Fasl-ı hazân irişdi gel iy yâr-ı serv-kad
Kim vasluñ ide bize girü nev-bahârı red

Solsa n’ola benefşe-y-ile lâle çün müdam
Tâze-durur bu sünbül ü gül bigi zülf ü had

Felekden gûş itgil kim melek nice ayân söyler
Egerçi kim sözini savt u havf u bî-zübân söyler

Maânîden bedîini ki olur esrâr-ı gayb adı
İbârât-ı fasîh-ile idiben hoş-beyân söyler

Fettân saçuñ selâsili müşgîn degül midür
Dîvâne olmayan aña miskîn degül midür

Her kanda kim safâsı irişe cemâlüñüñ
Ol yir tolu şakâyık u nesrîn degül midür