Ahmedi Şiirleri - Şair Ahmedi

Diler göñül visâlini kanı visâl-i dost
İster gözüm cemâlini kanı cemâl-i dost

Olur firâk-ı ömr bigi acı firâk-ı yâr
Olur visâl-i cân bigi şîrin visâl-i dost

Diler saña ki cân-ıla çâker ola şeker
Pes dudaguña nice ber-a-ber ola şeker

Cânın mezâda kodı lebüñden senüñ meger
Yâkût almaga semen isder ola şeker

Dilerseñ bâg-ı sun itmek temâşâ
Nazar kıl ol yüz-ile göz ü kaşa

Göñül ü akl u cân zülfüne hayrân
Teâlallah zihi ibdâı mâ-şâ

Dil ü cân zülfüñe hayrân u şeydâ
Leb-i lalüñde sırr-ı rûh peydâ

Görinür hâr cennet gül-sitânı
Yüzüñ gül-zârın idene temâşâ

Dir-idüm kamkı yaña ola hac
İşi güñ didi ilâ haze’n-nehec

Vasluña ne vakt irem didüm gözün
Didi ki e’ssabrü miftâhü’l-ferec

Diye-durur dil ü cân lâ ilâhe illallah
Toludur iki cihân lâ ilâhe illallah

İşit ki nice ider zerre zerre her mevcûd
Yir-ile gökde cayân lâ ilâhe illallah

Diyemezem ki meh bu rûya beñzer
Diyem mi kim gül-i hoœ-rûya beñzer

Dişüñe beñzeden pervîni kej dir
Hilâli dirse bu ebrûya beñzer

Dolâbı görince döner aglayı zâr u zâr
Âşık bigi ki cânın yaha firâk-ı yâr

Yârından ayru düşdi anuñ-çun benüm bigi
Göz yaşını döküben iñiler hemîşe zâr

1
Dönerken bu tokuz çarh-ı müdevver
Şerefdeyken yidi necm-i münevver
Düzetmişken bulıt lal-ile dürden
Zümürrüd levhine yüz dürlü zîver
Saru kızıl çiçeklerdür meger kim

Dudaguñuñ lali cân derdine dermân yaraşur
Pes aña her kim dir-ise âb-ı hayvân yaraşur

Saçuña disem şeb-i târîk söz bârîk olur
Yañaguña dir-isem hûrşîd-i tâbân yaraşur