Ahmedi Şiirleri - Şair Ahmedi

Hoş eser hoş ale’s-sabâh nesîm
Yatma vakt-i sabûhdur i nedîm

Kadem ur gör ki bâga fazlı-y-ıla
Nicesi bizemişdür anı Kadîm

Hûnî gözüñ cihâna ne ayn-ı belâ-durur
Kim ol belâya cân u göñül mübtelâ-durur

Ne sûredür yüzüñ ü lebüñ vasfı iy aceb
Ki âyetleri anuñ kamu nûr u şifâ-durur

Hûnî gözüñ ki dîn aluban kasd-ı cân ider
Kendüye assı itmez ü halka ziyân ider

Gamzeñ komadı cân ki aña irmedi zahm-ı tîr
Kaşuñ aceb dahı nişe kasd-ı kemân ider

Hûrî mi ya perî mi bu yâ-hûœ feriştedür
Kim ışkı derdi cânum içinde siriştedür

Ben ışkuñuñ harîfi degüldüm senüñ velî
Ne çâre ol kazâya ki ezelden nüviştedür

Hurrem göñül ki ışkuñ aña pây-bend ola
Devletlü kul ki boynına zülfüñ kemend ola

Dirler ki sabr kamusı derde devâ olur
Haşâ ki ışk derdine ol sûd-mend ola

Husrevâ irdi girü izzet-ile mâh-ı sıyâm
Ki ol-durur vakt-i hümâyûn u mübârek-eyyâm

Aylar içinde bu ay oldı kamudan efdal
Nite kim şehler arasında şehen-şâh-ı enâm

İçümde âteş ü gözümde nem var
Cihânda huşk-i terden dahı nem var

Varum u varlıgum kamusı sensin
Çü sen varsın baña dahı ne kem var

İlet benüm selâmumı dil-dâra iy sabâ
Arz eylegil peyâmumı ol yâra iy sabâ

Tagıt benefşe saçları gül yañag üstine
Saçdı abîr ü anberi gül-zâra iy sabâ

İrte gice dönen bu çarh-ı kebûd
Bunca şem ü çirâg ü şule vü dûd

Bu burûc u dekâyık u derecât
Bu medâr-ı nühûs u seyr-i suûd

Işkında yüzüñüñ kim aña lâle-zârdur
Gözüm yaşı-y-la yiryüzi hoş-lâle-zârdur

Kaddüñ hayâli dutdı gözümde vatan belî
Servüñ yiri n’irede ki var cûy-bârdur