Ahmedi Şiirleri - Şair Ahmedi

İy husrev-i memâlik iy server-i yig-âne
Kim saña misl ü hem-tâ getürmedi zemâne

Sensin emîr-i mutlak hem dâver-i muhakkak
Virdibi lutf idüp Hak sini bugün cihâne

İy ki ifdâlüñ-ile vâzıh olur ilm-i nazar
Vi ki ikbâlüñ-ile râcih olur ehl-i hüner

Kamu eşrâfa sen inâmüñ-ıla virdüñ câh
Kamu etrâfa sen ikrâmuñ-ila salduñ fer

İy ki ışkuñ-durur göñüllere genc
Fürkatüñ hurkatı bu cânlara renc

Bir kılı-y-ıla aldı nîm-ruz tamâm
Saçlaruñdagı çîn-ü pîç ü şikene

İy ki itdiler yoluñ tozunı tûtiyâ rüsül
V’iy ki itdi Hak şerîatüñi akvâm-ı rüsül

Ol dem ki oldı arşdan añaru menzilüñ
Rahmetden idi ayaguña döşenen nüzül

İy ki oldı saña ins ü cin mâdih
Saña-durur sezâ elhak medâyih

Kamu işlere eltâfuñ mebâdî
Kamu sırlara evsâfuñ fevâtih

“Kad ceret aynü’l-emânî li’r-revâ
Eyyühe’l-atşânü min harri’l-hevâ”

Hem-çü nergis ez-çi rencûrî çünîn
Nezd-i tû hâzır-tabîb ü hem devâ

Kanumı döker gamzeñüñ ohı zi-şehâdet
Kim buldı vü kim bula bu resm-ile saâdet

Kaşuñ kanumı gözüñe dökdürdi zi davî
Kim müddeî mest ü kej ola ehl-i saâdet

Kapuñdan men ider bini hâcib
Baña itmez midi cevri havâcib

Yüzüñ nûrı-y-ladur rûşen-menâzır
Lebüñ zikri-y-ledür şîrîn-meşârib

Kaşuñ hilâl-i îddür eydür mey it taleb
Kimdür aña ki diye bu aydur meh-i Receb

Çün kamu ay hakkuñ ola bazî da içiben
Bazîda içmedügi kişinüñ nedür aceb

Kaydını zülfüñ ider göñül taleb
N’iredendür aña bu sevdâ aceb

Alnuña ay dir-isem olmaz revâ
Yüzüne gün dir-isem düşmez edeb