Ahmedi Şiirleri - Şair Ahmedi

Nazardan men ider bini zâhid
Nicesi işidile kavli hâsid

Kaşuñ mihrâbını gören kişinüñ
Gelür mi yâdına hergiz mesâcid

1
Nazar itdüm bu çarh u bu medârâ
İder degül kimesne-y-le müdârâ
Ne kayser kor ne kisrâ vü ne hâkân
Ne ›ahhâk ü Ferîdûn u ne Dârâ
Selâtîn kanların dökdügini çarh

Ne diyem bu vücûda kim bu vücûd
Oldı âlemde mâ hüve’l-maksûd

Saçı Kadr ü kaşıdur ol mihrâb
Ki ider akl u rûh aña sücûd

Ne ev-durur düzülmiş hûb u dil-ber
Aña beñzer içinde bî-had evler

Ne dürlü nesne varsa ol ulu ivde
Olur bu kici evlerde musavver

Nefes urdı saçuñdan ter benefşe
Hevâyı itdi pür-anber benefşe

Haber cândan virür zülfüñ nesîmi
Aña beñzeye mi iy dil-ber benefşe

Nev-bahâr irdi halleti’l-berekât
Yiryüzi oldı ravzatü’l-cennât

Eyle hoş-bûy oldı bâd-ı sabâ
Ki ider ûd u müşg ü anberi mât

Ne vefâ var cihânda vü ne karâr
Fe’ttekû’llahe yâ ûli’l-ebsâr

İy vefâ isdeyen bu dünyîden
Leyse fî’d-dârı gayrüküm deyyâr

Ne yaratmış-durur sini Hüœâvend
Ki saña kimse bulınmadı mânend

Lebüñi kanda bulıp kondı hâlüñ
Gereklü oldı meger bu tûtiye kand

Niçe bezenüp düzense gül-zâr
Gördükde yüzüñi kala gül zâr

Reyhân saçuñuñ hamına hayrân
Nergis gözüñ alına perestâr

Niçe ki cehd iderem lalüñe olam sîr-âb
Ne çâre tâliüme çün serâb olur sır âb

Düşürdi gözlerüñüñ sihr ü âli cânuma teb
İrürdi saçlaruñuñ pîç ü tâbı göñlüme tâb