Afşin Dualı Şiirleri - Şair Afşin Dualı

Kendimi okyanus dalgaları ortasında,
Bir gemi gibi yalnız hissediyordum,
Karanlık, bilinçsiz dünyama saklandım,
Geçmişimse alacaklı..

Seyredildi çığlığım benim,

Düşünceler hapsine düştüm,
Bir kaldırım taşıyım ezildim,
Ezildikçe, mahluk gözümden düştü,
Sırtımı dayadığım duvardan düştüm..

Düştüm, gözüm hapsinde ufkun derinliğine,

O hissi bilirim,
Günahla boyandıysan çıkamazsın,
Günahlara bulandiysan bilgi cambazi,
Hataya düştükçe olgunlaştın,
Piştiğin zamanda temkinli yol aldın..

Bilerek yaptım evet bu hatamı,
Bile bile kendimi felakete attım,
Bırakmadım zamana beni,
Hüsran gelecek kapımda biliyorum..

Doğru tektir yanlışta aradım,

hangi rüya riyasız,
hayal bir gizlilik iken,
gerçeklerden söz etmek imkansız,
imkansız ki, severek kazanmak,
imkansız, bağlılıktan kurtulmak..

Duvarların arkasında,
Tüm dünyadan saklanan ürkütücü,
Bir dış izlenimi vardı,
O nazik sesin türlü perdelerine ulaşan anlam..

Kanlı ellerimizi doğrunun ilk yaz ışıltılı,

ekşimsi suratlar,
buruşmuş yüzler,
kimi güler,
kimi ağlar,
hepsinde mânâ,
ifadeleri râna,

Türlü iftiralarla cenk edildi,
Er meydanından kaçtı küffarın köpekleri,
Tüm cihan toplandı, hedef İslâm milleti,
Cepheye önce vatan diyip, çocuğunu feda eden nenehatunlar yetişti..

Felaket bir adım sonrası,
Insan düşünmez ne yapacağını,
Rüyalar gibi aynalarda görürüz doğru yanlışı,
Içine düşersek yanlışın çıkamayız içinden  bu buhranin ,

Düşlerken imkansız düşleri,

karanlıktan gelen fısıltılar,
zor kabullenmek çaren yoksa,
sakın düşme, kalkamazsın,
ihtimal yoksa...

tertemiz değildik, hırçındık,