Afşin Dualı Şiirleri - Şair Afşin Dualı

Kahkahalarla gülüyordum gerçekte ben,
Zihnime hücum eden külrengi bulutun,
Sığınmış gerisine,
Ürkütücü sesler çıkararak gülüyordum,
Sonsuzluğa uluyan vahşi hayvan gibi,
Kahkahalar attım uludum..

İstibtad bahane dehşete düşürdü sebep,
Güya kızıl imiş katletmiş masum,
Haşa efendim külliyen yalan,
Affı şahaneye olmak için nail, geldiler,
Yüzleri kızardı, birde senin İstibtad gerekti gerek..

Hırçın ısrarlarına rağmen,
Teneffüs etmekte olduğu ulvi hava kalbime,
Yeni fikir inkılâbının eşiğinde kendimi buluyordum..

Boğazıma bir düğüm tıkanmıştı,
Gözlerim buğulu,

Beni affetti umurumda değil..!
Haksızlığa cebir kullandım,
Anlaşılamadan boşluğa salındım,
Ben böyle çaresiz bedevi bırakıldım,
Affettin ya umurumda değil..!

Bilgelik gösteren beyaz saçlarım,
Ardındaki koyuluk ışıkların,
Huzursuz sessizliğe dönüştü,
Ölmeden önce ihtiyarladım..

Çaresizce umudum,

Çaresiz bir çığlık salıverildi,
Fırçaları ve mürekkebi tuğla zemin üstüne saçtım,
Ateşi bastım,
Ufkumda gölgelerden başka hareket olmadı,

Korkunç bir çığlık çın çın çınladı,

Sözlerim hislerimin müdafaası,
Işıkla karanlıkları yardım,
Loş yerde bir hırıltı yankılandı,
Gözlerimde pek hafif bir umut ışıltısı..

Gözümden akanlar çok şey anlattı,

Nâsihatleri heybeme koydum,
Mantığa davet ettim,
İhanet ve hainlik öngörüsünün son ilmeği,
Sözlerimde perde dürüldü..

Örtüydü gece,

Hayallerim hep kapımda hayalet,
Düşlerime sarıldım ben,
Ve ihanete uğradım,
Oysa Umut katliamıydı..

Daha benleyken unuttun beni değil mi,

Rüzgâr tenimden sevgileri aşıladı,
Yağmur gibi buluta sarıldım,
Lâl oldu hayâllerim,
Yakıyor ihtimaller içimi..

Gördüklerim ateşten bir ok gibi,