Afşin Dualı Şiirleri - Şair Afşin Dualı

Hüzünle çağladım nil gibi,
Neşeyle kamçılandık,
Korkunç boşluğu göremedik,
Acı sesime yansıdı..

Soluk boğazımdan tıslayarak boşaldı,

küstüm, takın kelepçeyi incecik bileklerime,
çakıldı kaşlar, halimden hırslandılar,
panik etmeyin, sakinim kendi halimde,
sadece kalemler tükendi, küs kaldım..

Başım düştü gözyaşlarıma,
Gözlerim yorgun yaşlı,
Sineme çaldı bu fena halim,
Sen yokken sana bürünemedim..

Dilim durmaz döner virane,

Silindi düş portrelerimden Sinan,
Zor beklemek ümidi boşa,
Muhabbetim dilimin ucundan düştü,
Toparlayamadım toparlanamadım,
Sustum mecburiyete kâni kaldım..

Israrla yürüdüm,
Israrla doğru bildiğime kandım,
Çaldı mehtabı beni,
Sonra güzelliği ve sivri dili..

Teselli etsin hadi zaman beni,

Yerinden çıkacak gibi kalbim,
Dilimdeki prangalardan kurtulamaz dilim,
Sevda Çölüne düştü düşüm fikrim,
Sevmek seni benim ince zikrim,
Düşmez dilimden ismin sevdim,
Sakladım içimdeki seni bana belki gelirsin..

Tabibi Rabbim ruhumda sızı,
Gözümde kandan gözyaşı,
Belimde kambur özünde sızı,
Deşildikçe kanıyor hançer yarası..

Dilde kelâm kurşun yarası,

Caddeler ve sokaklar sessiz ve ıssız,
Tecellisi kesti rabıtayı,
O hakikâtler yıkıldı,
Bâhusus dem çaldı sessizlik ve ıssızlık..

Yüzünde şeytan ve hileli bir ifade,

Gece batan güneş,
Gündüz sönen yıldız ve ay,
Çocuğu olan bir tanrı,
Elle tuttuğun bir varlık mı..?

Tapılmaya değer kimdir..?

İçimizdeki yangını söndürecek ilaç,
Yok şu merhemin feryadı,
Mağlup, beden hüzün altında kıskaç,
Çıkış yolları hep duaya muhtaç..

Perhiz ettik bedende ruhları,