Lacivert buz pistinden kayarak kaçtı güneş
Yavaş yavaş kayboldu kızıllığın koynunda.
Akşam ayaz vurdukça içimi yaktı ateş
Ömrün bütün çilesi gecenin mi boynunda?
Aklıma düşen bu kor söyle sen değil misin?
Maviş gözlü kar tanem, evimin şirin gülü
Sevgi ile karılıp sunulan tek ödülü
Gülüşüne kurbanım annesinin bülbülü
Yaramaz şehzademiz seni şeytan çekici…
Dudağın çikolata, yanağın bal kovanı
Yıllarca düştük ya her türlü derde
Bir yafta vuruldu dik duran ferde
Saklımız görüldü açıldı perde
Yarınlar bize tutsak bizler dünlere tutsak
Beyaz bir kısrak yapsak anın gemini tutsak
Çevremizde çevrili yıkılmak bilmez duvar
Göz kırpmayı unutan yaşlı gözlerimiz var
Saat akrebe tutsak akrep zehrine tutsak
Uzak kalmak gündemden beyin yakan her demden
En öndeki âdemden bıkmadık mı ademden
Hayal kurup yazarak rahata ermeliyim
Bipolar duyguları denize vermeliyim.
Denizler de taşar mı beni azdıran gamdan
Kurtarır mı dalgalar başımdaki cudamdan
Urgan halat kalın dedim ip ince
İlham suyu tatlı geldi içince
Kalem yazdı yettiğince kendince
Vallahi de bu şiiri ben yazdım.
Bazen aldım kaportasız otoyu
İster nasihat dersin istersen de vasiyet
Her zaman galip gelir şerlere iyi niyet
Endişe ettiriyor şu andaki vaziyet
Süngüsünün ucuna baş takan olma evlat.
Hak yolundan ayrılma kazanacağım diye
Ne güzelsin vatanım; gökler, dağlar, ovalar…
Sevgisi çözülemez düğüm üstünde düğüm
Yedi iklim bin bir renk huzur dolu yuvalar
Hayalimde düşümde bunlar benim gördüğüm.
Aslında böyle midir ne kadar acı gerçek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!