Devenin üstünde kuduz dalar mı?
Değerse afete dalıyor yavrum
Kaderin kemanı hüzzam çalar mı?
Nağmeler küstüyse çalıyor yavrum.
Saklanıyor güneş günler hep kara
Nasıl bir yaratıksın anlamadım huyunu
İçerek bırakmadın memleketin suyunu
Elbette bozacaklar oynadığın oyunu
Bir gün biri kesecek kökünü karakavak
Nice lekeler çaldın çınarın siciline
Bir sancı uyandırır sessiz sensiz geceden
Kan fışkırır kalemle dokunduğum heceden
Keskin kılıç dilimler yüreğimi inceden
Nerdesin ahu-zarım vakit doldu gel artık.
Adını işlemişim ruhumdaki yaraya
Neyden vazgeçmedim geçmesem senden
Diktiğim kuleyi yıkar giderim
Tarttım kararımı vermedim birden
Daha fazla kalmam çıkar giderim.
Gönlüm geçti demek hafif kalacak
“Gülümse” diyor bir ses “unut bu bayram gamı
Gülümse ki ruhunda huzur çiçeği açsın”
Ahengiyle sarıyor içimdeki yaramı
“Yaşayan bir insansın mutluluğa muhtaçsın
Rüzgârla savrulurken söndürdüğün küllerin
Yeni baştan yeşersin dökülen kâküllerin.”
Huzurluydum dün gece güneş düşmüş düşümde
Sezilmezdi küçüktü büyüdü gülüşüm de
Sanki bir bebek doğdu incitilen döşümde
Süzüldüğün yetmez mi gerçekten de düş güneş.
Anladık zirvedeydin her an yüksekten baktın
Haykır Artık
Uyuyor sanılsa da asla uyumaz kadın
İçindeki çocuğu büyütmekte ninniyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!