Adnan Şerifoğlu Şiirleri - Şair Adnan Şe ...

bırak yalnız geçsin yıllar
sıkıcı, yorgun, bıkkın beraberlikler kuranlara inat

çift yaşamlar cehenneminden uzak
demir attığın limanlardan kaçarak
kendini sonsuzluğun yalnız sularına at

sabah oluyordu ve sen yoktun
mavi bir pus ortasındaydım sen yoktun
güneş yeni çiziyordu sabahın manzarasını
suskundu her şey saçlarının karanlığı hariç

evlerin çatılarıyla konuşmayı denedim

bilinmez şu uzak karanlıklarda mısın
oradan aydın gönüllere nazar mısın
sen uzak karanlıklar mısın

çok uzaklardan bize
ışıklar yakar mısın

en güzel mehtabımsın
karanlık haramilerinin bastığı
gönül ülkemin göklerinde
ve aydınlığın sunağıdır şüphesiz
yüzün gibi gönlün de
ve ben yüreğimi adamaya gelmişim

senden esen sonbahar mıdır bu rüzgar sevdiğim
yoksa tükenmişliğim midir naz ve niyazlarının aldatmacasında
umudun yürük sular örneği girerken çoraklığımın dünyasına
yüreğime saldığın şüpheler büyük yangınlarıdır vahşet ormanlarımın
bitki örtüsünü kül eder en mikro canlısına kadar bakışların

susmuş her varlık...
söğütler bahara selam durmuş...
hüzün en gözalıcı takı üstlerinde
yükünmüşler de öylece
gözyaşları arza sicim sicim dökülmüş...

ayrılık hazin bir şarkıdır
karanlıklar içinde kürdilihicazkar
hiç susmaz onu biteviye çalar
içimde kurulu tamburlar

ayrılık uzak bir ışıktır

yalnızdım uykusuzdum yorgundum dostsuzdum
bir gazel yaprağı gibi susuzdum
yalnızdım uykusuzdum yorgundum dostsuzdum

çaresiz atılmıştım meydanlara
atılmıştım çaresiz çakallara

dünyalar yıkan bir moğol bakışıydı zaman
içinde sularının çürürdük habersizce
erirdik natürel korkularla

zaman senin yumuşaklığındı sırlı bahçelerin görkeminde
eski bir kovulma öyküsüydün yasak meyve ülkesinde

asyalı uzun soluğum
cennet atlarımın en kısrağı
okşayamazdım yelelerini
rüzgarda taranırken onlar

ellerim en titreşimli bir sevda vakti gibiydi