Adnan Şerifoğlu Şiirleri - Şair Adnan Şe ...

karanlık…karanlık vesvese fitne ve fücur
sisler iniyor geceye siyahtan kara
ihanetler engerekler gibi çörekleniyor yüreğime
kaçıp göçmek istiyorum uzaktaki o asûde ülkeye
aklıma sen düşüyorsun bir kıymık olup batıyorsun
acıtıyor kanatıyor yakıyor yıkıyorsun can evimi

seni gördüm
rüzgara binmiş gidiyordun
ardından kızıl güller açıyordu
visal bahçemin mavi çimeninde
çiğ taneleri gönlüme düşüyordu
rahmetinin etek uçlarından

seni beklemek yollarına gözlerimi sermek
kırk dört yaşın çocuk gözleriyle seni görmek
ne güzel ne hoş bilemezsin

çırpıntılı bir iç denizle bunalmış,küskün
okyanuslara açılamadan seni beklemek

bir yaralı ceylan bakışıdır bişkek’te hüzün
varlığımızı on iki şiddetinde amansızca sarsar
küçük bir çocuk olur,bizi her daim Allah’a bağlar

karışır giderken en umulmaz duygular birbirine
hüzün bir deyme güzelliktir sevincin yerine

I.

zamanla azalıyor acılar
biber acısı gibi gönül ağzında
kekre bir tat kalıyor geriye
geçmiş kara gecelerden esrik bir ışık giriyor içime

ant ver kendine
sessizce yaşa bundan böyle
hangi sular yıkmaya gelse de
dayan,dayan dur kendi bendine
bırak seni sevmesin tapanlar kendi kendine
sen bırak onları da kendine

ferruhum ahretliğim
ne güzel gülerdin umarsız
en erkek en yusuf gülüşü

alperenler gibi yürürdün
ardında görünmez serdengeçtiler

yaz, alır ağır yükünü düşüncelerin
tez döker terini obez günlerin


güz, bütün resimleri siler
kızıl altından akşamlar çizer

solgun bir gül yaprağıdır bişkek’te ölüm
saklanır can suyunu yitirmiş çiçekler gibi
soyuzdan kalma eski kitap içlerinde

gezer büyükçe ve içi geçmiş bir köyün
bakımsızlıktan avazınca bağıran caddelerinde

Acılar...acılar...çöreklenmiş içime kara yılanlar
Avuçlar açmışım haydutların yabanına şehirler ortasında
Yar diye sokulmuşum renkli kahpesine muharrik yalanların
Sonra oturmuş ağlamışım masumiyete yüz çevirdiğim günlere
Oh olmuştur bana şüphesiz hak olmuştur başımı vurduğum bu kayalar