Adnan Şerifoğlu Şiirleri - Şair Adnan Şe ...

bir bişkek sabahı cumartesi...
ayyaş gecelerden kalmış sabahın sakinliği
yaşar donmuş kuzey zamanları içinde
manas caddesi sıradan bir cumartesi
kar mı düşer bir gelinin konfetileri mi
nerde düğün nerde sıcak kırgız gözleri

bahar erken mi geldi
ben mi şaşırdım
yüzünde gürül gürül gökler
sağanak bir yağmurla
yıkıyor beni

nadaslara mı bıraktınız sevginizi, o dağ çiçeğini
zaman gelir sürülür gönül toprağı
gümrah sevdalar yetiştirirsiniz
bitmiş gitmiş olurum ben muhtemelen
zamanım gelmeyecek bir haberin esaretinde geçmiştir
çırpına çırpına bir sevgiyi söylerken

Bu sensizlik akşamının dinginliği ürperiyor yine bir kuş sesinde
Günü de indirdiler uykusuna kadifeden yumuşacık turuncu eller
O der Abend,der in die finsteren Dörfer der Kindheit geht
Ah bu akşamın kederi, siyah tülden bir örtüdür,üstümüze böyle kim örter
Georg Trakl’dan mı bu kargışlanmış çarpık sevgilere gebe yaralı hüzünler

yalnızlıklara aşık sevdiğim
sen başka kimi seversin
söyle de gönlüme
kendinden seni dilediğince
en vahşi yöntemlerle silsin
gönlüm de senindir

gül bahçenden de geçtim seherde şeyda bir bülbülle sevgiyi söyleyerek kulağına
sen uyuyordun en güzel yatakların içinde en vahşi kızıl giysilerinle
rüyalarına giriyordum destursuzca teklifsizce ifritler gibi kesiyordum yollarını
kaçamıyordun sarmıştım bütün yönlerini ürkek ceylanım benim akıllım kaçamıyordun

senin yüce dağların vardı soğuk şehirlerin birinde başında her daim kar vardı

gönlümü yağma çarşısı belleme yarim
o çarşının baş köşesinde sen varsın
veririm her varımı zaman haramilerine
tek gönlüm bana kalsın

yalnızlıklarıma bir akşam libası biçtim
dünyanın kapılarından aşkın kervan yüküyle
kuzeyli bir gezgin gibi geçtim
sevdana düştüm,sevdana düştüm
hem seferi,hem tahammülü seçtim

sesini duymak neden sonra
uyanmaktır hayata komadan sonra
sen baharımsın benim uzun kışlardan sonra
yemyeşil donandı gönül dallarım
köklerime suların yürüdükten sonra

sen uzattın yaz günlerimi böyle
temmuzu da ekip gittin endişe dehlizlerine
güneşler ateş olsa neyler ki bana
bu sensizlik yazında

bakışların gelir düşlerime