sandalyeler boşaldı
masalar toplanıyor bizim mahallede
peş peşe kapanmakta hesaplar
solan ışıklar da sönecek yakında
“üstü kalsın” deyip
giden olsa da aramızdan
yetti gari deyip canıma
kilit üstüne
kilit vurmuştum yüreğimin kapısına
çare etmedi ne çare
o zalim hırsıza
senin de için
acımaz mı ansızın
çıksa karşına bir dostu
“O” eski dostun
istemezmisin
onu sormadan ona
öğretmeden gittin bana sensizliği
eli bırakılmış çocuk gibi
kalakaldım ortalıkta
nasıl yaşanacak böyle şimdi
bari girip günahıma
ara sor arada bir
yüzün gözün her gün
allık pudra maskara
yapma Suzan etme Suzan
korkar mı sanırsın yıllar
süründüğün boyalardan
dünya
vazgeçilmezim tafrasından
çoktan vazgeçildiğinin
farkında olmadan dolaşan
salaklarla doludur oğlum
UNUTMA
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!