İda kıyılarında akşam
eserken deniz yeli
ıslak mavi ve serin
fesleyen kokardı ellerin
güneş batmak istemez
anormal
ne kaldı ki dünyada
kenarda köşede bir kaç
normalden başka
öyle yorgunum ki
şimdi köyümde olsam
avlu kapımızın ardındaki
o asmanın altına
bir güzel uzansam
tıpkı
bu ne tesadüftür ki
aynı yerde karşılaşıyoruz seninle her gün
hem de kaç kez
içimizde kıpır kıpır bir heves
sende bir telaş
bende bir telaş
öyle şeyler
getirirsin ki bazan aklıma
yapamam
benim değil çünkü
senindir bendeki bu can
kulağım seste
bir çığlık attı atacak
şu çıkmaz sokakta gece
yataklar iğneli kuyu
arı kovanı yastıklar
cigaralar yakarım üst üste
Git başımdan deli sevda
Deli etme beni
Unumu çoktan eledim ben
Astım eleğimi.
haydi çocuk
kalk şu ekran başından artık
gel atçılık oynayalım seninle
çık sırtıma
sür dığıdık dığıdık
götüreyim seni
yana yakıla
kim ördü diye arayıp duruyoruz
bu duvarı aramıza
senin elinde bir çekiç
benim elimde mala!..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!