Söylediğim türkü'nün nakaratında
İstediğim gündüzün ışığı,
Bu değil.
Kandil aydınlatmaz,
Mum hemen erir.
Ortak aklın bir noktada birleşmesi diyebileceğimiz istişarenin, hem toplum hem de insan ilişkilerinde büyük önemi vardır. Hiç kimse her şeyi bilmez ama herkesin belli konularda düşünceleri vardır. Problem çözümünde mutlaka ilgili kişilerin görüşlerinin alınması ve alınan görüşlerin uygulamada gösterebileceği sonuçları kestirebilmek önemlidir. Çünkü ortak akıl böylece problemin çözümünde en akılcı çözüm yollarını bulabilir. Eğer hep ben merkezli hareket ve düşünceler çevresinde diretilirse çözüm yerine kaos ortaya çıkar.
Hiçbir kimse bu doğrudur, diyerek kendi doğrularını kabul ettirmeye çalışmamalıdır. Çünkü aklın doğrusu birdir. O da ancak konuşularak ve birbirimizi dinleyerek bulunabilir. Hepimiz problem çözme yanlısı isek bu elzemdir. Eğer birbirimize değer veriyorsak ve belli bir toplum içerisinde yaşıyorsak birbirlerimizin farklılıklarını kabul etmek ve belli bir noktada çözüm yolları aramak mecburiyetimiz vardır.
Belli bir ortamda belli amaçlar için mecburen bulunmak zorunda olan kişiler, bulundukları yerin ve amaçların doğrultusunda konuşarak çözüm yolları bulmak ve anlaşmak zorundadırlar. Belki sevgi çerçevesinde veyahut arkadaşlık içinde olmayabilir ama kurumların ve içindeki toplulukların yararına herkes kendisinden belirli tavizler vererek ortak yolu bulabilirler.
İnsanlar belli bir konuda görüşlerini beyan etmeli ve ortaya onulan düşünceler tahlil edilmelidir. Böylece çeşitli fikirler ortaya çıkar ve bu fikirler çerçevesinde orijinal görüş ve çözüm yolları ortaya çıkarılabilir. Hepimiz farklı kültür ve farklı aile terbiyeleri içerisinde yetişmiş bireyleriz. Düşüncelerimiz, davranışlarımız farklı olsa da önemli olan niyetlerimizin iyi olması ve karşıdaki kişileri anlamaya çalışmamız önemlidir. Eğer baştan diretme, kabul etmeme, benim dediğim dedik deme çözümsüzlükleri ve anlayışsızlıkları dolayısıyla da şiddeti beraberinde getirir.
‘’İnsanlar konuşa konuşa, hayvanlar koklaşa koklaşa ‘’diye bir atasözü vardır. Konuşmadan kestirip atmak insan olma potansiyeline yakışmaz. Hayatta çıkar ilişkileri vardır ama hiç kimsede başkasının hakkını göz göre göre gasp edemez. Kişilerin varlıklarına, fikirlerine ve yaşama haklarına saygı göstermek insan olmanın birinci şartı olmalıdır. Toplumsal bir varlık olarak insanı insan kılan özellikte aklı değimlidir. Aklını kullanarak ve ortak akılları paylaşarak insanın mutluluğu için en güzel ve gelişmiş çözümleri bulmak mümkündür.
Hiçbir zaman başkasının görüşlerini dinleyen ve paylaşan insanlar pişman olmazlar. Çünkü hem ne denli farklı ve ilginç düşüncelerin olduğunu öğrenirler ve de güzel arkadaşlıklar oluşturabilirler. Mesele tahammül edebilmek ve tahammül sınırlarını zorlayabilmektir. Bu tek yanlı olmamalı, karşılıklı olarak paylaşmak ve katlanmak zahmetine girilebilmelidir.
Göklerde uçamayız
Kanadımız yok!
Bizlere hiç kanat takılmadı ki
Hala ısırgan otları bitiyor
Ruhlarımızda
Bizlere hiç nadas yapılmadı ki
Ağlamak acizlik derler ya,
Var olanın yokluğuna ağlatma beni.
Gücünü görmek istiyorum,
Aklını.
Varlığını görmek istiyorum,
Duygunu.
Takılı kaldı gözlerim bir buluta
Doluydu gözleri ağlamıyordu
Kaç kez gittim geldim yutkundum
Her gelen birşeyler bırakıyordu
Kendime hapsettiğimde yalnızlığımı
Bir ben üşüdüm kimse görmedi.
Çekingen ve boynum büküktü!
Kimse görmedi ağladığımı....
Kimselere şikayetim yoktu
Sessizdim ve bir ben vardım
Sımsıcak duygular nerde,
Nerde o heyecanlar.
Ben mi değiştim yoksa
Benden başka birimi var.
Mevsimler başka güzeldi
Bilmediğim duygular var içimde,
Söyleyemediğim.
Bana o kadar yakınsınki...
Yakından öte!
Değemediğim
Sevgilim,ruhum,hayatı herşeyim.
Neler düşünürsün şimdi bu vakit,
Ellerin şakağa dayanmış durur.
Adını koymamış gelecek senin
İçinde sıkıntı taşar kudurur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!