Bakma sessiz kaldığıma
Sesimi kestim ağladım
Gözyaşımı yastığıma
Her gece döktüm ağladım
Kapatarak gözlerimi
Düştük bir vefasız yârin peşine
Dilimizde bir ah, bir eyvah kaldı
Paylaştık sevdanın kaç rengi varsa
Beyazlar allar yâre, bize siyah kaldı
Yaşadım gecenin en karasını
Ben seni çok aldattım sen bunu bilemezsin
Elbette bunu sen de bilmeyi dilemezsin
Öyle bir gülüşü var, sen öyle gülemezsin
Saçlarını koklayıp gece kolunda yattım
Ben seni, yine senin hayalinle aldattım
Ümitle başlarsın hüsranla biter
Bu hazin sonlara alış be gönül
Ömrünü verirsin el olur gider
Sen de unutmaya çalış be gönül
Boşuna bu sitem boşa bu isyan
Yalvarırım gitme yar beni yarım bırakıp
feryadıma bir kulak ver Allah’ın seversen
Vicdanına sor bir de son kez ardına bakıp
Şu perişan halimi gör Allah’ın seversen
Her gün bin bir ah ile çektireceksen cefa
Kapatacaksan eğer bu gönül sayfasını
Dur gitme dediğimi gittiğinde anlarsın
Yüreğin şerha şerha nasıl yarıldığını
Umutların seni terk ettiğinde anlarsın
Şafak vaktine hasret geceler olduğunu
BANA KALDI
Sevdadan payıma düşeni aldım
Yaktı yüreğimi, köz bana kaldı
Seninle dört mevsim yaşarım sandım
Baharın ellere, güz bana kaldı
Mahkûm etmiş beni, yâr yüreğine
Hüküm giydiğim gün belli değil
Bulamadık gönül derdine çare
Nereye kaçsam, yön belli değil
Görmedi gözlerim böyle bir nakış
Kara gözlüm kalem kaşlım
Kaşların hep çatık mı olur
Bir gün bakıp gözlerime
Güler belki, belli mi olur
Hayalin gözümde perde
Dilsizim sesim çıkmaz, bilmezler ne hâldeyim
Sırtladım gam yükünü, bir garip seferdeyim
Bir deli rüzgâr eser şu yorgun bedenimde
Bende miyim sende mi bilmem ki yâr nerdeyim
Her gün başka ızdırap, bir başka kederdeyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!