Parmaklarımın tutuştuğu,
Yüreğimin sıkıştığı,
Sözcüklerim var, asırlara meydan okuyan.
Gecelerin karmaşasından çıkıp,
Diz çöküp sokakların ortasında,
Pervasızlığın gözyaşlarıyla sulayan,
Parmaklarımın tutuştuğu,
Yüreğimin sıkıştığı,
Sözcüklerim var, asırlara meydan okuyan.
Gecelerin karmaşasından çıkıp,
Diz çöküp sokakların ortasında,
Pervasızlığın gözyaşlarıyla sulayan,
___BEKLEMESİNLER____
Şehadeti yazdık biz kaderin cilvesine
Tanımız Kızıl Elma beklemesinler bizi
Bayrağımı çizerek evrenin gölgesine
Tonumuz Kızıl Elma beklemesinler bizi
BEN DAHA ÖLÜR MÜYÜM
Aşığım müptelayım, işvelere nazına,
Zamanın kalbine yazdığım sonsuz sevdiğim
İki yüz yirmi bir numaralı odanın kapısına astım bakışlarımı
Bedeni elbiselerinden taşan iki görevli
Çekiştire çekiştire soktu içeriye
Ayaklarımı diredim
Ellerimi önümde çapraz bağlamışlardı
Çoktandır yazmıyorum, yazamıyorum belki de.
Kalem kendine küsmüşçesine kelimelere sitemkâr.
Oysa şehrin uğultuları çınlıyor kulaklarımda,
kalabalık hem de çok kalabalık ama
sahilde cilveleşen martıları duyuyorum,
kanatlarının çırpışlarını,
BEN SANA ERKEN SEN BANA ÇOK GEÇ
İçimde örselenmiş çocukla




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!