Adem Efiloğlu Şiirleri - Şair Adem Efiloğlu

Tahrirde tanklarla çarpışır yüzlerimiz
Ve tebessümlerimiz yansır sokaklarda
Kahkahalarımız okunur dudaklardan
Dualar silahımız
/
/Mesela çiçekler büyütür gözyaşlarımız

ACILARIN ŞEHRİ KUDÜS
/
Ecdat nefes alsaydı vermezdi bir taşını
Uzaktan ağlıyoruz eller var dualarda
Elbet birgün sorulur saklama gözyaşını
Gönül denen hanede diller var dualarda

ACININ ZENGİNİYİM, MUTLULUĞUN FAKİRİ
/
Daha doğarken bile, kalçamıza vurdular,
Büyüdükçe günbegün, acımadan kırdılar,
Mutluluk diledikçe karşımızda durdular,
Bu ömür bilin işte, çilelerin eseri;

Mekke’nin sokaklarında melekler ağlıyorken,
Ankara şehadetini selamlıyordu.
Henüz hazır değildi hiç kimse gidişine,
Makamın hazırlanırken cennet bahçelerinde…
/
Seni anlatılmaz kelimelerle sustum,

ADAMLAR ADAM OLSA
/
Adamdan bahsederim, sözü özü bir vursun,
Nezaket onda kalır, adamlar adam olsa.
Ahlakı örnek olsun, duruşu güven versin,
İnsan onurla ölür, adamlar adam olsa.

Adam;
Seni bulmak için,
Renksiz bir dünyayı boyadım mor karanfillerden.
Sözcüklerime konfeti yaptım zamanı.
Her defasında dağıttı rüzgâr maviye küsmüş bulutlarımı.
Vazgeçmeden yorulmadan,

Adım Âdem!..
Musa’nın en büyük oğlu/gözünün nuru
Anamın yüreğinde sızı/ dilindeki dua acı…
Her çocuk gibi ağlayarak doğmuşum belli
Yarım kalmış ilk şarkımın notası
Bestesi çalınmış ömür desen hasat tarlası…

ADIM TÜRKİYEDİR SOYADIM VATAN

Cihan ki uğruma, kıyamda durur,
Adım Türkiye’dir, soyadım vatan.
Niceler bayrağa, kanını verir,
Adım Türkiye’dir, soyadım vatan.

Ey her şeyi gören Rabbim
Kula sabrı veren Rabbim
Yaraları saran Rabbim
Sana geldim affet beni.
/
Senden gayrı kapım mı var

AĞLATMAYIN KADINLARI

Ucuz yürekli insancıklar anlamaz Âdem.
Söylemem gerekirse
Her erkek bir kadının sabrıyla gelir dünyaya.
Bir kadınının kollarında büyür hayalleri