Bu dünyanın orta yeri sinema!
Dünya koltuklarına kurulmuş,
Çekirdek çitliyor!
Filmde kötü adam,
Toplamış çetesini,
Bu dünyayı iyice yontmalı
Kara kabuğundan
Damar damar girip ayartmalı
Ürkek sevincini, cesaretini
Çağırmalı meydanlara en gür sesiyle
İnsan, hatırlatmalı
Özetle söylemek gerekirse:
Toprak, kendini tanır
Su, yolunu bulur
Aklını karıştırsa da
Kar toplayan güneş
Alt tarafı kuş demeyin
Ölüm, senden bir ricam var;
Gelirken usul gel!
Etrafa duyurmadan...
Misal, yatakta uyurken
Ağaçlara düşen yangını görmelisin
Yazdan eylüle
Yapraklara yürüyen renk cümbüşünü
Usul usul
Yamaçlara yağan
Gün ışığı örtüsünü güzün
Sen yürü git yiğidim, ardınca gelsin beşer!
Bu coğrafyada pişer irfanın has ekmeği.
Ahlâkına kondurma tek leke, artık yeter!
Kalk ayağa, yürü git; vur zillete tekmeyi!
Böl, taksim et, kolay yut! Küçük lokma hesabı...
Dünya, sınıf ortamı;
Derslik!
Dağılmışlar sıralara
Öğrenecekler, ilk
Haksızlığın haritasını
Ve dünyanın kaç bucak olduğunu
Yalın yaşamalı her anı
Süssüz, gösterişsiz
Yol kenarında açmış bir çiçek gibi...
Yormadan hayatı
Sızlanmadan yerli yersiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!